(เพื่อยุวจิตจักรวาลยุคสุดท้าย)
พี่ๆน้องๆที่รักแห่งเราทั้งหลาย
เราจะกล่าวความจริงต่อท่านทั้งหลายว่า
ผู้ที่จะถูกเรียกว่า #มนุษย์ ได้นั้น
จะต้องสามารถแสดงออกได้ว่าเป็นผู้มี “จิตใจสูง”
การเป็นผู้มีจิตใจสูงหรือ #จิตใสใจสวย นั้น
หมายถึงผู้ที่มีคุณสมบัติดังต่อไปนี้
1.#หมุนธรรมจักรในตนเองได้
คำว่า “หมุนธรรมจักรในตนเอง” หมายถึง
คุณจะต้องใช้ชีวิตในคนหมู่มากแบบสัตว์สังคม
อย่างเป็นปกติสุขได้ทั้งตนเองและคนรอบข้าง
ไม่เกลียดกลัวสังคมไม่รังเกียจใครแม้สักหนึ่งคน
ไม่เบื่อหน่ายชีวิตไม่คิด “ปลีกวิเวก”
2.#ไม่ปิดอายตนะภายนอกของตนไว้
ไม่ปฏิบัติธรรมด้วยการแสร้งทำเป็นอายตนะพิการ
เพื่อปิดตาปิดหูปิดวาจาปิดการสัมผัสสิ่งเร้าภายนอก
เหลือแต่จิตหยาบซึ่งเป็นอายตนะภายในอย่างเดียว
ด้วยการ “จำกัด” ช่องทางการสัมผัสสิ่งเร้าเอาไว้
จนผิดแผกจากธรรมชาติที่พระเจ้าทรงออกแบบไว้ให้
เพียงเพื่อให้ง่ายต่อการ “บังคับข่มขืน” จิตหยาบ
ซึ่งจะเหลือแต่สามนึก คือ นึกออก นึกเอา นึกเอง
จนว่างจากเงื่อนไขของสิ่งเร้าภายนอกอย่างสิ้นเชิง
เพราะหน้าต่างบ้านทั้งห้าบานเมื่อถูกปิดไว้
ทั้งคนนอกบ้านและคนในบ้านเองทั้งสองฝ่ายนั้น
จะไม่สามารถแลเห็นพฤติกรรมของกันและกันได้
จึงไม่อาจเป็นเงื่อนไขใดๆให้กันและกันได้ตามปกติ
อันหมายถึงการใช้ชีวิตแบบผิดปกติผิดธรรมชาติ
โดยคุณจะเรียกว่า “ปฏิบัติธรรม” อย่างเต็มคำไม่ได้
เนื่องจากพระเจ้าทรงออกแบบให้
จิตหยาบสั่นสะเทือนหรือตื่นตัวจากการรับรู้สิ่งเร้า
ที่ส่งผ่านกลไกอายตนะภายนอกทั้งห้าเข้าไปให้
เพื่อให้จิตหยาบสร้างกระบวนการรับรู้ด้วยขันธ์ห้า
หมายถึงทำให้เกิดการสั่นสะเทือนเป็น 5 ขั้นตอน
ซึ่งจิตหยาบทั้ง 189 กลุ่มจะแบ่งแยกหน้าที่กันทำ
โดยแบ่งงานกันเป็นกลุ่มรวม 5 กลุ่มทำต่อเนื่องกัน
ดังนี้ คือ
ขั้นตอนที่ 1. เรียกว่า #รูปขันธ์
หมายถึงกลุ่มของจิตหยาบซึ่งทำหน้าที่รับรู้สิ่งเร้านั้น
โดยสิ่งเร้าจากภายนอกจำพวก รูป รส กลิ่น เสียง
และกายสัมผัสจำพวกเย็นร้อนอ่อนแข็งลื่นและสาก
เมื่อจิตหยาบของคุณ “รับรู้” มันได้นั่นคือ “รูป”
ขั้นตอนที่ 2.เรียกว่า #เวทนาขันธ์
หมายถึงจิตหยาบกลุ่มที่ทำหน้าที่ต่อเนื่อง
จากกลุ่มของ “รูปขันธ์” ในกระบวนการรับรู้นี้
เพื่อสร้างกระบวนการย่อยขึ้นมาคือ “การรับเอา”
สิ่งที่คุณกำลังรับรู้รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสนั้น
จากกลไกอายตนะภายนอกทั้งห้ากันอยู่
การรับเอาในที่นี้ หมายถึง
1.เมื่อรับรู้แล้ว #มีการรับเอาเกิดขึ้น
2.เมื่อรับรู้แล้ว #มีการไม่รับเอา คือวางเฉย
3.เมื่อรับรู้แล้ว #มีการลังเล จะเอาดีไม่เอาดี
4.เมื่อรับรู้แล้ว #มีการเรียนรู้เกิดขึ้น
ถ้าจิตหยาบมีการรับเอาเกิดขึ้นเมื่อไหร่
สิ่งที่คุณรับเอานั้นมันจะเกิดเป็นอัตตาขึ้นมาทันที
แต่อัตตาอันเกิดจากมายาของสรรพสิ่งทั้งหลาย
มันไม่น่ากลัวเท่ากับ “อัตตา” ของสรรพสิ่งนั้น
ที่มันเกิดขึ้นภายในจิตใจทันทีที่คุณ #รับเอา
ซึ่งคุณมักจะ #ยึดติด มันเอาไว้อย่างแนบแน่น
เพราะมันจะเร้นอยู่ข้างในซึ่งคุณมองไม่เห็นมัน
ไม่ต่างจากคุณจำผ้าคะม้าที่คาดอยู่บนหัวไม่ได้
เนื่องจากคุณลืมมันไปเพราะมองไม่เห็นนั่นเอง
เมื่อใดที่คุณรับรู้แล้วเกิดกระบวนการรับเอาขึ้น
จิตหยาบของคุณมันก็จะเกิดเป็นกิเลสขึ้นมาก่อน
#กิเลสคือความรู้สึกชอบไม่ชอบพอใจไม่พอใจ
ที่จิตหยาบคุณจะสั่นสะเทือนตอบสนองสิ่งเร้า
เพื่อ “รับเอา-ไม่รับเอา” สิ่งเร้าที่เป็นเงื่อนไขนั้น
แต่เนื่องจากกิเลสที่เกิดขึ้นจิตหยาบมันยึดติดไม่ได้
จิตหยาบจึงทำการยกระดับจากกิเลสไปเป็นตัณหา
เพื่อใช้ความอยากไม่อยากที่เรียกว่า “ตัณหา” นั้น
ทำให้สิ่งที่เกิดขึ้นในจิตซึ่งเป็นแค่นามธรรมนามรูป
เกิดเป็นมีอัตตาตัวตนขึ้นมาให้คุณสามารถยึดติดได้
อาการ #หลงรูปจูบเงา เกิดขึ้นมาได้ก็เพราะเหตุนี้
คุณว่ามันน่าขบขันกับอาการแบบนี้กันบ้างมั้ย?
ทั้งๆ ที่คุณสัมผัสรู้ดูเห็นอยู่นั้นมันเป็นแค่สิ่งสมมติ
หรือเป็นแค่เงาของแก่นแท้ที่เร้นตนเองอยู่ข้างใน
แต่คุณกลับลุ่มหลงงมงายกันจนหัวสั่นหัวคลอนไป
ทั้งๆ ที่มันเป็นตัวปลอมมิใช่ตัวจริงแต่อย่างใด
ถ้าพวกคุณตกหลุมพรางของเงามายา
จนเกิดอัตตาของสิ่งนั้นที่ในจิตหยาบของคุณเข้า
จิตหยาบของคุณก็จะเป็น #สุญตา ไม่ได้
ที่เป็นสุญตาไม่ได้เพราะจิตหยาบคุณ “ไม่ว่าง” แล้ว
จิตหยาบไม่ว่างเพราะเกิดกิเลสตัณหาอารมณ์ขยะ
อันเป็นผลจากการยึดติดอัตตามายาของจิตหยาบ
ซึ่งจะสั่นสะเทือนอยู่อย่างต่อเนื่องตลอดเวลา
การรับรู้แล้วรับเอาคือชอบ
การรับรู้แล้วไม่รับเอาคือไม่ชอบ
อาการของจิตทั้งสองอย่างนี้คือสภาวะจิตที่ไม่ว่าง
เนื่องจากจิตหยาบมันทำหน้าที่ได้ทีละอย่าง
ถ้าคุณปล่อยให้มันมีสิ่งที่รกจิตอยู่แบบนี้
จิตหยาบของคุณก็จะทำหน้าที่รับรู้เพื่อเรียนรู้ไม่ได้
จิตหยาบของคุณก็จะรักคนที่ทำตัวไม่น่ารักไม่ได้
เพราะมีอารมณ์ขยะรายวันแย่งสั่นสะเทือนอยู่แล้ว
ขั้นตอนที่ 3.เรียกว่า #สัญญาขันธ์
หมายถึงความทรงจำของจิตหยาบ
จากประสบการณ์ตั้งแต่จำความได้เมื่อเกิดมาในชาตินี้
และความจำของจิตวิญญาณจากอดีตชาติที่ผ่านมา
ซึ่งจิตวิญญาณของพวกคุณถือติดตัวกันมาเกิดด้วย
ความทรงจำทางจิตวิญญาณที่ว่านี้นั้น
จะแบ่งออกเป็น 2 อย่างคือ #การจำได้กับการหมายรู้
#การจำได้ หมายถึง
จิตหยาบที่คอยบันทึกเหตุการณ์และเรื่องราวต่างๆ
ที่เป็นประสบการณ์ชีวิตในทุกขณะจิตเอาไว้
ในลักษณะของสิ่งดีๆที่อยากจะจำแต่จะ “ลืมง่าย”
สิ่งที่ร้ายๆหรือไม่ดีในชีวิตที่อยากลืมแต่จะ “จำนาน”
ซึ่งอาการ #ลืมง่ายจำนาน ที่ว่านี้เป็นเหมือนกันทุกคน
เพราะพระเจ้าทรงออกแบบให้จิตหยาบเป็นเช่นนั้นเอง
อะไรที่พวกคุณไม่อยากจำแต่กลับจำนาน
เพราะทรงต้องการให้พวกคุณใช้ประสบการณ์นั้น
เพื่อเป็นบทเรียนและบทรู้ในอนาคตข้างหน้า
คุณจะได้ไม่ผิดพลาดพลั้งเผลอหรือเซ่อซ่าซุ่มซ่ามอีก
ในแบบที่คนโบราณกล่าวว่า #ผิดเป็นครู นั่นแหละนะ
#การหมายรู้ หมายถึง
จิตหยาบกลุ่มนี้จะคอยทำหน้าที่จำอารมณ์รู้สึกนึกคิด
ที่มันบังเกิดขึ้นในชีวิตของคุณเอาไว้ทุกวันเวลา
อารมณ์รู้สึกใดที่มันสั่นสะเทือนจิตใจคุณรุนแรงมาก
เช่น เศร้ามาก เสียใจมาก หวงมาก โกรธแค้นมาก
มันจะถูกบันทึกเอาไว้นานมิรู้ลืมกันเลยทีเดียว
ปกตินั้นจิตหยาบกลุ่มสัญญาขันธ์
จะบันทึกจดจำทั้งเหตุการณ์เรื่องราวตัวตนที่เกี่ยวข้อง
พร้อมกันกับการหมายรู้ด้านอารมณ์รู้สึกนั้นๆเอาไว้ด้วย
ซึ่งตัวคุณจะต้องจดจำแต่เรื่องราวหรือเหตุการณ์เท่านั้น
เพื่อเก็บเอาไว้เป็นบทเรียนหรือประสบการณ์ชีวิต
ถ้าจำเรื่องร้ายที่ไม่ชอบใจและคนที่ทำให้ไม่พอใจไว้
นั่นแสดงว่าคุณกำลังเกิดความโกรธแค้นเขาคนนั้นอยู่
หากมีโอกาสคุณก็จะกระทำตอบเพื่อแก้แค้นกลับคืน
คำว่า “แก้แค้น” คือการทำตอบโต้เพื่อให้ตนหายโกรธ
แต่ถ้าชาตินี้ยังหาทางทำตอบไม่ได้ก็จะจดจำเอาไว้
หากตนสบโอกาสเมื่อไหร่ก็จะกระทำการแก้แค้นทันที
อย่างนี้เขาเรียกว่าคุณกำลัง “อาฆาต” เขาคนนั้นอยู่
จงระวังเอาไว้เถิดว่า
ถ้าชาตินี้คุณต้องตายลงเมื่อไหร่
หากความอาฆาตโกรธแค้นยังไม่ได้ถูกชำระให้สิ้น
จิตวิญญาณของคุณก็จะเดือดร้อนไม่มีความสงบสุข
เพราะจะต้องแบกขนเอาความอาฆาตนั้นข้ามภพชาติ
เพื่อตามเขาไปหาโอกาสแก้แค้นในชาติหน้ากันต่อ
กระบวนการเช่นว่านี้ก็คือ จิตวิญญาณพยาบาท
อันหมายถึงการโกรธแค้นอาฆาตข้ามภพชาตินั่นเอง
ขั้นตอนที่ 4.เรียกว่า #สังขารขันธ์
หมายถึงกลุ่มของจิตหยาบซึ่งมีหน้าที่ #ปรุงแต่ง
โดยใช้อาการของจิตที่เรียกว่า “มโนกรรม”
เพื่อขับเคลื่อนพฤติกรรมเป็น #วจีกรรม คือคำพูดจา
ขับเคลื่อนพฤติกรรมเป็น #กายกรรม คือการกระทำ
เพื่อขับเคลื่อนอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองอย่าง
ในลักษณะของ #จิตเป็นนายกายเป็นบ่าว
ถ้ามโนกรรมที่เกิดขึ้นเป็นตัวเริ่มต้นนั้นเป็นบวก
วจีกรรมกับกายกรรมที่แสดงออกมาจะเป็นบวกด้วย
ถ้ามโนกรรมที่เกิดขึ้นเป็นตัวเริ่มต้นนั้นเป็นลบ
วจีกรรมกับกายกรรมที่แสดงออกมาจะเป็นลบเสมอ
ขั้นตอนที่ 5.เรียกว่า #วิญญาณขันธ์
คำว่า “วิญญาณขันธ์” ในที่นี้มิได้หมายถึงจิตวิญญาณ
ผู้ขันอาสาพระเจ้าเข้ามาเกิดเป็นคนสองมิติ
เพื่อจะคนตนเองให้เป็นมนุษย์ให้จงได้
จะได้ช่วยกันค้ำจุนสมดุลโลกด้วยความรักเอาไว้
ให้มั่นคงยาวนาน 6 หมื่นปี คือ หนึ่งยุคพลังงานเก่า
แต่เราหมายถึงกลุ่มของจิตหยาบกลุ่มสุดท้าย
ซึ่งจะทำหน้าที่เป็นหนึ่งในกระบวนการขันธ์ห้า
ของจิตหยาบของมนุษย์โลกทุกคน
เพื่อให้เกิดผลในมิติทางพลังงานของคุณเท่านั้น
จงจำเอาไว้ว่า “วิญญาณ” ไม่ใช่ “จิตวิญญาณ”
พวกคุณถูกหลอกให้สับสนจนเข้าใจผิดมานานแล้ว
ขั้นตอนวิญญาณขันธ์ก็คือ
เมื่อคุณสั่นสะเทือนมาถึงขั้นตอนที่ 4.ได้แล้ว
มโนกรรมจากมโนสามนึกของคุณนั้น
มันจะยังผลให้ต่อมไร้ท่อที่จัดวางอยู่ในแนวดิ่ง
เกิดการสั่นสะเทือนร่วมกันอย่างต่อเนื่อง
เพื่อผลิตสร้างพลังงานออกมาเป็นคลื่นพลังจิต
ในรูปของคลื่นไฟฟ้าแม่เหล็กทั้งด้านบวกหรือลบ
โดยมีอาการของจิตในปัจจุบันขณะเป็นตัวกำหนด
ถ้าจิตสั่นสะเทือนเบื้องต้นเป็นกิเลส
พลังงานจิตที่เหวี่ยงออกมาจะเป็นพลังงานลบ
ซึ่งเป็นพลังงานในแบบที่โลกไม่ต้องการ
ถ้าจิตสั่นสะเทือนเบื้องต้นเป็น “รักเพื่อเอา”
พลังงานจิตที่เหวี่ยงออกมาจะเป็นพลังงานบวก
แต่เป็นพลังงานไม่สะอาดเพราะมีรหัสกรรมติดอยู่
ซึ่งโลกจะนำเอาไปใช้ประโยชน์ไม่ได้เช่นกัน
ถ้าจะจิตสั่นสะเทือนเป็น “รักเพื่อให้”
คือเมตตากรุณามุทิตาอุเบกขาอดทนอดกลั้นให้อภัย
พลังงานที่จิตเหวี่ยงออกมานั้นจะเป็นพลังงานบวก
ที่เป็นพลังงานสะอาดเพราะไม่มีรหัสกรรมติดอยู่
ซึ่งโลกและทุกสรรพสิ่งนำเอาไปใช้ประโยชน์ได้เลย
เรื่องราวของ “ขันธ์ 5” ที่พวกคุณต้องรู้
ในเบื้องต้นนั้นมีเพียงเท่านี้
ดังนั้น
ที่คนนำทางตาบอดสอนต่อๆกันมาว่า
ขันธ์ห้าคืออัตตาตัวตนของจิตวิญญาณจึงไม่ใช่
ขันธ์ห้าเป็นสาเหตุแห่งการมาเกิดของคุณก็ไม่ใช่อีก
ต้องดับขันธ์ห้าให้สิ้นจึงจะนิพพานได้ก็ไม่ใช่อีก
ดับขันธ์ห้าโดยนั่งกรรมฐานสะกดจิตตนเองก็ไม่ใช่อีก
สื่อถ่ายทอดคลื่นความคิดในระบบจิตสู่จิต
จากองค์จิตจักรวาลดวงใหญ่
ปัญญาวิสุทธิ์
9/08/2566
พี่ๆน้องๆที่รักแห่งเราทั้งหลาย
เราจะกล่าวความจริงต่อท่านทั้งหลายว่า
ผู้ที่จะถูกเรียกว่า #มนุษย์ ได้นั้น
จะต้องสามารถแสดงออกได้ว่าเป็นผู้มี “จิตใจสูง”
การเป็นผู้มีจิตใจสูงหรือ #จิตใสใจสวย นั้น
หมายถึงผู้ที่มีคุณสมบัติดังต่อไปนี้
1.#หมุนธรรมจักรในตนเองได้
คำว่า “หมุนธรรมจักรในตนเอง” หมายถึง
คุณจะต้องใช้ชีวิตในคนหมู่มากแบบสัตว์สังคม
อย่างเป็นปกติสุขได้ทั้งตนเองและคนรอบข้าง
ไม่เกลียดกลัวสังคมไม่รังเกียจใครแม้สักหนึ่งคน
ไม่เบื่อหน่ายชีวิตไม่คิด “ปลีกวิเวก”
2.#ไม่ปิดอายตนะภายนอกของตนไว้
ไม่ปฏิบัติธรรมด้วยการแสร้งทำเป็นอายตนะพิการ
เพื่อปิดตาปิดหูปิดวาจาปิดการสัมผัสสิ่งเร้าภายนอก
เหลือแต่จิตหยาบซึ่งเป็นอายตนะภายในอย่างเดียว
ด้วยการ “จำกัด” ช่องทางการสัมผัสสิ่งเร้าเอาไว้
จนผิดแผกจากธรรมชาติที่พระเจ้าทรงออกแบบไว้ให้
เพียงเพื่อให้ง่ายต่อการ “บังคับข่มขืน” จิตหยาบ
ซึ่งจะเหลือแต่สามนึก คือ นึกออก นึกเอา นึกเอง
จนว่างจากเงื่อนไขของสิ่งเร้าภายนอกอย่างสิ้นเชิง
เพราะหน้าต่างบ้านทั้งห้าบานเมื่อถูกปิดไว้
ทั้งคนนอกบ้านและคนในบ้านเองทั้งสองฝ่ายนั้น
จะไม่สามารถแลเห็นพฤติกรรมของกันและกันได้
จึงไม่อาจเป็นเงื่อนไขใดๆให้กันและกันได้ตามปกติ
อันหมายถึงการใช้ชีวิตแบบผิดปกติผิดธรรมชาติ
โดยคุณจะเรียกว่า “ปฏิบัติธรรม” อย่างเต็มคำไม่ได้
เนื่องจากพระเจ้าทรงออกแบบให้
จิตหยาบสั่นสะเทือนหรือตื่นตัวจากการรับรู้สิ่งเร้า
ที่ส่งผ่านกลไกอายตนะภายนอกทั้งห้าเข้าไปให้
เพื่อให้จิตหยาบสร้างกระบวนการรับรู้ด้วยขันธ์ห้า
หมายถึงทำให้เกิดการสั่นสะเทือนเป็น 5 ขั้นตอน
ซึ่งจิตหยาบทั้ง 189 กลุ่มจะแบ่งแยกหน้าที่กันทำ
โดยแบ่งงานกันเป็นกลุ่มรวม 5 กลุ่มทำต่อเนื่องกัน
ดังนี้ คือ
ขั้นตอนที่ 1. เรียกว่า #รูปขันธ์
หมายถึงกลุ่มของจิตหยาบซึ่งทำหน้าที่รับรู้สิ่งเร้านั้น
โดยสิ่งเร้าจากภายนอกจำพวก รูป รส กลิ่น เสียง
และกายสัมผัสจำพวกเย็นร้อนอ่อนแข็งลื่นและสาก
เมื่อจิตหยาบของคุณ “รับรู้” มันได้นั่นคือ “รูป”
ขั้นตอนที่ 2.เรียกว่า #เวทนาขันธ์
หมายถึงจิตหยาบกลุ่มที่ทำหน้าที่ต่อเนื่อง
จากกลุ่มของ “รูปขันธ์” ในกระบวนการรับรู้นี้
เพื่อสร้างกระบวนการย่อยขึ้นมาคือ “การรับเอา”
สิ่งที่คุณกำลังรับรู้รูปรสกลิ่นเสียงสัมผัสนั้น
จากกลไกอายตนะภายนอกทั้งห้ากันอยู่
การรับเอาในที่นี้ หมายถึง
1.เมื่อรับรู้แล้ว #มีการรับเอาเกิดขึ้น
2.เมื่อรับรู้แล้ว #มีการไม่รับเอา คือวางเฉย
3.เมื่อรับรู้แล้ว #มีการลังเล จะเอาดีไม่เอาดี
4.เมื่อรับรู้แล้ว #มีการเรียนรู้เกิดขึ้น
ถ้าจิตหยาบมีการรับเอาเกิดขึ้นเมื่อไหร่
สิ่งที่คุณรับเอานั้นมันจะเกิดเป็นอัตตาขึ้นมาทันที
แต่อัตตาอันเกิดจากมายาของสรรพสิ่งทั้งหลาย
มันไม่น่ากลัวเท่ากับ “อัตตา” ของสรรพสิ่งนั้น
ที่มันเกิดขึ้นภายในจิตใจทันทีที่คุณ #รับเอา
ซึ่งคุณมักจะ #ยึดติด มันเอาไว้อย่างแนบแน่น
เพราะมันจะเร้นอยู่ข้างในซึ่งคุณมองไม่เห็นมัน
ไม่ต่างจากคุณจำผ้าคะม้าที่คาดอยู่บนหัวไม่ได้
เนื่องจากคุณลืมมันไปเพราะมองไม่เห็นนั่นเอง
เมื่อใดที่คุณรับรู้แล้วเกิดกระบวนการรับเอาขึ้น
จิตหยาบของคุณมันก็จะเกิดเป็นกิเลสขึ้นมาก่อน
#กิเลสคือความรู้สึกชอบไม่ชอบพอใจไม่พอใจ
ที่จิตหยาบคุณจะสั่นสะเทือนตอบสนองสิ่งเร้า
เพื่อ “รับเอา-ไม่รับเอา” สิ่งเร้าที่เป็นเงื่อนไขนั้น
แต่เนื่องจากกิเลสที่เกิดขึ้นจิตหยาบมันยึดติดไม่ได้
จิตหยาบจึงทำการยกระดับจากกิเลสไปเป็นตัณหา
เพื่อใช้ความอยากไม่อยากที่เรียกว่า “ตัณหา” นั้น
ทำให้สิ่งที่เกิดขึ้นในจิตซึ่งเป็นแค่นามธรรมนามรูป
เกิดเป็นมีอัตตาตัวตนขึ้นมาให้คุณสามารถยึดติดได้
อาการ #หลงรูปจูบเงา เกิดขึ้นมาได้ก็เพราะเหตุนี้
คุณว่ามันน่าขบขันกับอาการแบบนี้กันบ้างมั้ย?
ทั้งๆ ที่คุณสัมผัสรู้ดูเห็นอยู่นั้นมันเป็นแค่สิ่งสมมติ
หรือเป็นแค่เงาของแก่นแท้ที่เร้นตนเองอยู่ข้างใน
แต่คุณกลับลุ่มหลงงมงายกันจนหัวสั่นหัวคลอนไป
ทั้งๆ ที่มันเป็นตัวปลอมมิใช่ตัวจริงแต่อย่างใด
ถ้าพวกคุณตกหลุมพรางของเงามายา
จนเกิดอัตตาของสิ่งนั้นที่ในจิตหยาบของคุณเข้า
จิตหยาบของคุณก็จะเป็น #สุญตา ไม่ได้
ที่เป็นสุญตาไม่ได้เพราะจิตหยาบคุณ “ไม่ว่าง” แล้ว
จิตหยาบไม่ว่างเพราะเกิดกิเลสตัณหาอารมณ์ขยะ
อันเป็นผลจากการยึดติดอัตตามายาของจิตหยาบ
ซึ่งจะสั่นสะเทือนอยู่อย่างต่อเนื่องตลอดเวลา
การรับรู้แล้วรับเอาคือชอบ
การรับรู้แล้วไม่รับเอาคือไม่ชอบ
อาการของจิตทั้งสองอย่างนี้คือสภาวะจิตที่ไม่ว่าง
เนื่องจากจิตหยาบมันทำหน้าที่ได้ทีละอย่าง
ถ้าคุณปล่อยให้มันมีสิ่งที่รกจิตอยู่แบบนี้
จิตหยาบของคุณก็จะทำหน้าที่รับรู้เพื่อเรียนรู้ไม่ได้
จิตหยาบของคุณก็จะรักคนที่ทำตัวไม่น่ารักไม่ได้
เพราะมีอารมณ์ขยะรายวันแย่งสั่นสะเทือนอยู่แล้ว
ขั้นตอนที่ 3.เรียกว่า #สัญญาขันธ์
หมายถึงความทรงจำของจิตหยาบ
จากประสบการณ์ตั้งแต่จำความได้เมื่อเกิดมาในชาตินี้
และความจำของจิตวิญญาณจากอดีตชาติที่ผ่านมา
ซึ่งจิตวิญญาณของพวกคุณถือติดตัวกันมาเกิดด้วย
ความทรงจำทางจิตวิญญาณที่ว่านี้นั้น
จะแบ่งออกเป็น 2 อย่างคือ #การจำได้กับการหมายรู้
#การจำได้ หมายถึง
จิตหยาบที่คอยบันทึกเหตุการณ์และเรื่องราวต่างๆ
ที่เป็นประสบการณ์ชีวิตในทุกขณะจิตเอาไว้
ในลักษณะของสิ่งดีๆที่อยากจะจำแต่จะ “ลืมง่าย”
สิ่งที่ร้ายๆหรือไม่ดีในชีวิตที่อยากลืมแต่จะ “จำนาน”
ซึ่งอาการ #ลืมง่ายจำนาน ที่ว่านี้เป็นเหมือนกันทุกคน
เพราะพระเจ้าทรงออกแบบให้จิตหยาบเป็นเช่นนั้นเอง
อะไรที่พวกคุณไม่อยากจำแต่กลับจำนาน
เพราะทรงต้องการให้พวกคุณใช้ประสบการณ์นั้น
เพื่อเป็นบทเรียนและบทรู้ในอนาคตข้างหน้า
คุณจะได้ไม่ผิดพลาดพลั้งเผลอหรือเซ่อซ่าซุ่มซ่ามอีก
ในแบบที่คนโบราณกล่าวว่า #ผิดเป็นครู นั่นแหละนะ
#การหมายรู้ หมายถึง
จิตหยาบกลุ่มนี้จะคอยทำหน้าที่จำอารมณ์รู้สึกนึกคิด
ที่มันบังเกิดขึ้นในชีวิตของคุณเอาไว้ทุกวันเวลา
อารมณ์รู้สึกใดที่มันสั่นสะเทือนจิตใจคุณรุนแรงมาก
เช่น เศร้ามาก เสียใจมาก หวงมาก โกรธแค้นมาก
มันจะถูกบันทึกเอาไว้นานมิรู้ลืมกันเลยทีเดียว
ปกตินั้นจิตหยาบกลุ่มสัญญาขันธ์
จะบันทึกจดจำทั้งเหตุการณ์เรื่องราวตัวตนที่เกี่ยวข้อง
พร้อมกันกับการหมายรู้ด้านอารมณ์รู้สึกนั้นๆเอาไว้ด้วย
ซึ่งตัวคุณจะต้องจดจำแต่เรื่องราวหรือเหตุการณ์เท่านั้น
เพื่อเก็บเอาไว้เป็นบทเรียนหรือประสบการณ์ชีวิต
ถ้าจำเรื่องร้ายที่ไม่ชอบใจและคนที่ทำให้ไม่พอใจไว้
นั่นแสดงว่าคุณกำลังเกิดความโกรธแค้นเขาคนนั้นอยู่
หากมีโอกาสคุณก็จะกระทำตอบเพื่อแก้แค้นกลับคืน
คำว่า “แก้แค้น” คือการทำตอบโต้เพื่อให้ตนหายโกรธ
แต่ถ้าชาตินี้ยังหาทางทำตอบไม่ได้ก็จะจดจำเอาไว้
หากตนสบโอกาสเมื่อไหร่ก็จะกระทำการแก้แค้นทันที
อย่างนี้เขาเรียกว่าคุณกำลัง “อาฆาต” เขาคนนั้นอยู่
จงระวังเอาไว้เถิดว่า
ถ้าชาตินี้คุณต้องตายลงเมื่อไหร่
หากความอาฆาตโกรธแค้นยังไม่ได้ถูกชำระให้สิ้น
จิตวิญญาณของคุณก็จะเดือดร้อนไม่มีความสงบสุข
เพราะจะต้องแบกขนเอาความอาฆาตนั้นข้ามภพชาติ
เพื่อตามเขาไปหาโอกาสแก้แค้นในชาติหน้ากันต่อ
กระบวนการเช่นว่านี้ก็คือ จิตวิญญาณพยาบาท
อันหมายถึงการโกรธแค้นอาฆาตข้ามภพชาตินั่นเอง
ขั้นตอนที่ 4.เรียกว่า #สังขารขันธ์
หมายถึงกลุ่มของจิตหยาบซึ่งมีหน้าที่ #ปรุงแต่ง
โดยใช้อาการของจิตที่เรียกว่า “มโนกรรม”
เพื่อขับเคลื่อนพฤติกรรมเป็น #วจีกรรม คือคำพูดจา
ขับเคลื่อนพฤติกรรมเป็น #กายกรรม คือการกระทำ
เพื่อขับเคลื่อนอย่างใดอย่างหนึ่งหรือทั้งสองอย่าง
ในลักษณะของ #จิตเป็นนายกายเป็นบ่าว
ถ้ามโนกรรมที่เกิดขึ้นเป็นตัวเริ่มต้นนั้นเป็นบวก
วจีกรรมกับกายกรรมที่แสดงออกมาจะเป็นบวกด้วย
ถ้ามโนกรรมที่เกิดขึ้นเป็นตัวเริ่มต้นนั้นเป็นลบ
วจีกรรมกับกายกรรมที่แสดงออกมาจะเป็นลบเสมอ
ขั้นตอนที่ 5.เรียกว่า #วิญญาณขันธ์
คำว่า “วิญญาณขันธ์” ในที่นี้มิได้หมายถึงจิตวิญญาณ
ผู้ขันอาสาพระเจ้าเข้ามาเกิดเป็นคนสองมิติ
เพื่อจะคนตนเองให้เป็นมนุษย์ให้จงได้
จะได้ช่วยกันค้ำจุนสมดุลโลกด้วยความรักเอาไว้
ให้มั่นคงยาวนาน 6 หมื่นปี คือ หนึ่งยุคพลังงานเก่า
แต่เราหมายถึงกลุ่มของจิตหยาบกลุ่มสุดท้าย
ซึ่งจะทำหน้าที่เป็นหนึ่งในกระบวนการขันธ์ห้า
ของจิตหยาบของมนุษย์โลกทุกคน
เพื่อให้เกิดผลในมิติทางพลังงานของคุณเท่านั้น
จงจำเอาไว้ว่า “วิญญาณ” ไม่ใช่ “จิตวิญญาณ”
พวกคุณถูกหลอกให้สับสนจนเข้าใจผิดมานานแล้ว
ขั้นตอนวิญญาณขันธ์ก็คือ
เมื่อคุณสั่นสะเทือนมาถึงขั้นตอนที่ 4.ได้แล้ว
มโนกรรมจากมโนสามนึกของคุณนั้น
มันจะยังผลให้ต่อมไร้ท่อที่จัดวางอยู่ในแนวดิ่ง
เกิดการสั่นสะเทือนร่วมกันอย่างต่อเนื่อง
เพื่อผลิตสร้างพลังงานออกมาเป็นคลื่นพลังจิต
ในรูปของคลื่นไฟฟ้าแม่เหล็กทั้งด้านบวกหรือลบ
โดยมีอาการของจิตในปัจจุบันขณะเป็นตัวกำหนด
ถ้าจิตสั่นสะเทือนเบื้องต้นเป็นกิเลส
พลังงานจิตที่เหวี่ยงออกมาจะเป็นพลังงานลบ
ซึ่งเป็นพลังงานในแบบที่โลกไม่ต้องการ
ถ้าจิตสั่นสะเทือนเบื้องต้นเป็น “รักเพื่อเอา”
พลังงานจิตที่เหวี่ยงออกมาจะเป็นพลังงานบวก
แต่เป็นพลังงานไม่สะอาดเพราะมีรหัสกรรมติดอยู่
ซึ่งโลกจะนำเอาไปใช้ประโยชน์ไม่ได้เช่นกัน
ถ้าจะจิตสั่นสะเทือนเป็น “รักเพื่อให้”
คือเมตตากรุณามุทิตาอุเบกขาอดทนอดกลั้นให้อภัย
พลังงานที่จิตเหวี่ยงออกมานั้นจะเป็นพลังงานบวก
ที่เป็นพลังงานสะอาดเพราะไม่มีรหัสกรรมติดอยู่
ซึ่งโลกและทุกสรรพสิ่งนำเอาไปใช้ประโยชน์ได้เลย
เรื่องราวของ “ขันธ์ 5” ที่พวกคุณต้องรู้
ในเบื้องต้นนั้นมีเพียงเท่านี้
ดังนั้น
ที่คนนำทางตาบอดสอนต่อๆกันมาว่า
ขันธ์ห้าคืออัตตาตัวตนของจิตวิญญาณจึงไม่ใช่
ขันธ์ห้าเป็นสาเหตุแห่งการมาเกิดของคุณก็ไม่ใช่อีก
ต้องดับขันธ์ห้าให้สิ้นจึงจะนิพพานได้ก็ไม่ใช่อีก
ดับขันธ์ห้าโดยนั่งกรรมฐานสะกดจิตตนเองก็ไม่ใช่อีก
สื่อถ่ายทอดคลื่นความคิดในระบบจิตสู่จิต
จากองค์จิตจักรวาลดวงใหญ่
ปัญญาวิสุทธิ์
9/08/2566
