Question:
จาก Khun พรปวีณ์ อุไรสวัสดิ์
เรียนถามอาจารย์ค่ะ
การทำบุญเราจะอธิษฐาน หรือ นึกอย่างไร
ให้ผลบุญถึงบรรพบุรุษ ญาติพี่น้อง
และคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติ
โดยที่ผลบุญบริสุทธ์ไม่มีใครเป็นเจ้าของค่ะ
Answer:
1.การทำบุญสุนทานหรือการสร้างกุศลของลูก
พ่อแม่บุรพการีของตนได้รับบุญกุศลนั้นอยู่แล้ว
เพราะจิตวิญญาณของทั้งสามรูปธรรม
ถูกออกแบบให้คล้ายคลึงกันด้านบุคลิก
เพื่อช่วยกันยกระดับจิตหยาบของทั้งสามคน
เมื่อทั้งสามสั่นสะเทือนเป็นความรักบริสุทธิ์
ตามสมการ ∑βₓ โดยตัว "เอ็กซ์" เท่ากับสาม
ลูกจึงเติบโตจากเลือดหยดเดียว คือมิติ 0D
เมื่อคลอดออกมาแล้วการยกระดับจิตหยาบ
ด้วยสมการที่ว่านี้ก็ยังมีต่อไปจนวันตาย
คุณกรุณาย้อนกลับไปอ่านพระโอวาท
ที่เราสื่อไว้เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาอีกครั้ง
2.คำตอบของเราก็คือ
ถ้าลูกทำบุญเพื่อให้ตนเองมีจิตใจเป็นสุข
ไม่ว่าจะทำด้วย "กิริยาอาการ" แบบใดก็ตาม
แรงสั่นสะเทือนทางจิตสามนึกของคุณนั้น
มันจะส่งผลถึงพ่อแม่ที่ล่วงลับแล้วและยังอยู่
ได้เสมอ โดยลูกไม่ต้องมานั่งอธิษฐานขอ
ส่งบุญส่งกุศลไปให้
3.การอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้จะมีก็แต่
พวกเปรตหรือสัตว์นรกที่ก่อกรรมทำบาปไว้มาก
ที่ตายแล้วยังหนีนรกอยู่หรือผู้ที่ตายก่อนกำหนด
ไม่ว่าจะตายด้วยเหตุอันใดก็ตาม
พวกนี้ใช้คำว่า "เวไนยสัตว์ทั้งหลาย"
เพื่อแบ่งปันบุญกุศลที่คุณทำให้เขาได้ถ้าคุณใจดี
และพี่ๆน้องๆที่เป็นมนุษย์ซึ่งอยู่ข้างหลัง
ลืมพวกเขาไปแล้ว
แต่พลังงานบุญนั้นจะเป็นผลกรรมที่โลกเอาไปใช้ไม่ได้
4.จิตวิญญาณของคนที่เป็นญาติของคุณ
เขาจะไม่ได้รับส่วนแบ่งในบุญกุศลที่คุณทำ
เพราะเขาไม่ใช่พ่อแม่ของคุณ
แต่ตัวเขาก็มีครอบครัวและมีลูกเหมือนกัน
พวกเขามีสมการ ∑βₓ ให้ใช้กันเองอยู่แล้ว
5.ถ้าคุณใจบุญใจดีก็ไม่มีข้อห้ามว่า
อย่าแบ่งปันบุญกุศลที่ทำไปให้ใคร
เพราะคำว่า "เวไนยสัตว์ทั้งหลาย" นั้น
มันหมายถึง "ผู้ที่มีเวรมีกรรมอยู่ในเอกภพนี้"
รวมทั้งจิตวิญญาณของพวก "ผีโสโครก" ด้วย
6.บุคคลสำคัญสูงสุด คือ พ่อแม่
พระเจ้าจึงทรงออกแบบให้พวกคุณเป็นหนึ่งเดียว
โดยสามารถสั่นสะเทือนถึงกันได้อยู่แล้ว
ทั้งด้านดีและด้านชั่วที่ใครคนใดกระทำมัน
แล้วคุณจะเป็นห่วงคนอื่นกันอีกทำไม
รักพ่อแม่ไว้โดยอย่าลืมท่านไปเสียก่อนล่ะ
7.เราเคยบอกแล้วว่าตักบาตรทำบุญสุนทานกับใคร
บุญกุศลนั้นมันเกิดขึ้นที่จิตของผู้ให้และผู้รับ
ซึ่งมันจะสั่นสะเทือนถึงจิตผู้อยู่เบื้องหลังด้วย
เช่น พ่อ แม่ ลูก ในทุกครั้งที่กระทำ
ส่วนเงินทองลาภยศสมบัติต่างๆนั้น
จิตวิญญาณถือติดตัวมาให้คุณเองในชาตินี้แล้ว
เพราะจิตวิญญาณคุณรู้ดีว่าจะต้องใช้อะไรบ้าง
ใช้สิ่งใดเพื่อทำหน้าที่อะไรในชาตินี้บ้าง
โดยไม่ต้องอธิษฐานร้องขอหลังทำบุญก็ได้
เพราะพระเจ้าจะประทานรางวัลที่เหมาะสมนั้น
ให้พวกคุณเองอย่างถูกตรงและเหมาะสมเสมอ
คุณจะไปอธิษฐานร้องขอเองอีกทำไม
เพราะในจักรวาลไม่มีสิ่งเหล่านี้ให้คุณดูดดึงมา
มันมีอยู่ในสัญญาขันธ์ของจิตวิญญาณอยู่แล้ว
เมื่อถึงเวลาเดี๋ยวมันจะมาสนองให้คุณเอง
8.จงอย่าไปทำให้พลังงานบุญที่คุณกระทำ
กลายเป็นพลังงานไม่สะอาดที่โลกไม่ต้องการ
ด้วยการ "ขี้ขอ" กันอีกต่อไปเลย
เอเมน สาธุ
ปัญญาวิสุทธิ์
13-10-2566
#หมายเหตุ
ขออภัยที่เราตอบคำถามในเรื่องนี้ซ้ำ
เพราะจำได้ว่าเราเคยสื่อพระโอวาทเรื่องนี้
ให้พวกคุณได้เรียนรู้โดยทั่วกันมาแล้ว
พวกคุณต้องเข้าห้องเรียนทุกวันอย่าขาดเว้น
และต้องขยันอ่านให้ครบทุกตัวอักษรด้วย
เราขยันสื่อพระโอวาทมาให้และขยันเขียน
พวกคุณจึงไม่ควรเกียจคร้านเข้าห้องเรียน
และเข้ามาแล้วจงอย่าอ่านแบบลวกๆ...เลย
เพราะเวลาโลกสำหรับผู้ต้องการอยู่รอดนั้น
มันเหลือน้อยลงแล้ว
จาก Khun พรปวีณ์ อุไรสวัสดิ์
เรียนถามอาจารย์ค่ะ
การทำบุญเราจะอธิษฐาน หรือ นึกอย่างไร
ให้ผลบุญถึงบรรพบุรุษ ญาติพี่น้อง
และคนอื่นที่ไม่ใช่ญาติ
โดยที่ผลบุญบริสุทธ์ไม่มีใครเป็นเจ้าของค่ะ
Answer:
1.การทำบุญสุนทานหรือการสร้างกุศลของลูก
พ่อแม่บุรพการีของตนได้รับบุญกุศลนั้นอยู่แล้ว
เพราะจิตวิญญาณของทั้งสามรูปธรรม
ถูกออกแบบให้คล้ายคลึงกันด้านบุคลิก
เพื่อช่วยกันยกระดับจิตหยาบของทั้งสามคน
เมื่อทั้งสามสั่นสะเทือนเป็นความรักบริสุทธิ์
ตามสมการ ∑βₓ โดยตัว "เอ็กซ์" เท่ากับสาม
ลูกจึงเติบโตจากเลือดหยดเดียว คือมิติ 0D
เมื่อคลอดออกมาแล้วการยกระดับจิตหยาบ
ด้วยสมการที่ว่านี้ก็ยังมีต่อไปจนวันตาย
คุณกรุณาย้อนกลับไปอ่านพระโอวาท
ที่เราสื่อไว้เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมาอีกครั้ง
2.คำตอบของเราก็คือ
ถ้าลูกทำบุญเพื่อให้ตนเองมีจิตใจเป็นสุข
ไม่ว่าจะทำด้วย "กิริยาอาการ" แบบใดก็ตาม
แรงสั่นสะเทือนทางจิตสามนึกของคุณนั้น
มันจะส่งผลถึงพ่อแม่ที่ล่วงลับแล้วและยังอยู่
ได้เสมอ โดยลูกไม่ต้องมานั่งอธิษฐานขอ
ส่งบุญส่งกุศลไปให้
3.การอุทิศส่วนบุญส่วนกุศลให้จะมีก็แต่
พวกเปรตหรือสัตว์นรกที่ก่อกรรมทำบาปไว้มาก
ที่ตายแล้วยังหนีนรกอยู่หรือผู้ที่ตายก่อนกำหนด
ไม่ว่าจะตายด้วยเหตุอันใดก็ตาม
พวกนี้ใช้คำว่า "เวไนยสัตว์ทั้งหลาย"
เพื่อแบ่งปันบุญกุศลที่คุณทำให้เขาได้ถ้าคุณใจดี
และพี่ๆน้องๆที่เป็นมนุษย์ซึ่งอยู่ข้างหลัง
ลืมพวกเขาไปแล้ว
แต่พลังงานบุญนั้นจะเป็นผลกรรมที่โลกเอาไปใช้ไม่ได้
4.จิตวิญญาณของคนที่เป็นญาติของคุณ
เขาจะไม่ได้รับส่วนแบ่งในบุญกุศลที่คุณทำ
เพราะเขาไม่ใช่พ่อแม่ของคุณ
แต่ตัวเขาก็มีครอบครัวและมีลูกเหมือนกัน
พวกเขามีสมการ ∑βₓ ให้ใช้กันเองอยู่แล้ว
5.ถ้าคุณใจบุญใจดีก็ไม่มีข้อห้ามว่า
อย่าแบ่งปันบุญกุศลที่ทำไปให้ใคร
เพราะคำว่า "เวไนยสัตว์ทั้งหลาย" นั้น
มันหมายถึง "ผู้ที่มีเวรมีกรรมอยู่ในเอกภพนี้"
รวมทั้งจิตวิญญาณของพวก "ผีโสโครก" ด้วย
6.บุคคลสำคัญสูงสุด คือ พ่อแม่
พระเจ้าจึงทรงออกแบบให้พวกคุณเป็นหนึ่งเดียว
โดยสามารถสั่นสะเทือนถึงกันได้อยู่แล้ว
ทั้งด้านดีและด้านชั่วที่ใครคนใดกระทำมัน
แล้วคุณจะเป็นห่วงคนอื่นกันอีกทำไม
รักพ่อแม่ไว้โดยอย่าลืมท่านไปเสียก่อนล่ะ
7.เราเคยบอกแล้วว่าตักบาตรทำบุญสุนทานกับใคร
บุญกุศลนั้นมันเกิดขึ้นที่จิตของผู้ให้และผู้รับ
ซึ่งมันจะสั่นสะเทือนถึงจิตผู้อยู่เบื้องหลังด้วย
เช่น พ่อ แม่ ลูก ในทุกครั้งที่กระทำ
ส่วนเงินทองลาภยศสมบัติต่างๆนั้น
จิตวิญญาณถือติดตัวมาให้คุณเองในชาตินี้แล้ว
เพราะจิตวิญญาณคุณรู้ดีว่าจะต้องใช้อะไรบ้าง
ใช้สิ่งใดเพื่อทำหน้าที่อะไรในชาตินี้บ้าง
โดยไม่ต้องอธิษฐานร้องขอหลังทำบุญก็ได้
เพราะพระเจ้าจะประทานรางวัลที่เหมาะสมนั้น
ให้พวกคุณเองอย่างถูกตรงและเหมาะสมเสมอ
คุณจะไปอธิษฐานร้องขอเองอีกทำไม
เพราะในจักรวาลไม่มีสิ่งเหล่านี้ให้คุณดูดดึงมา
มันมีอยู่ในสัญญาขันธ์ของจิตวิญญาณอยู่แล้ว
เมื่อถึงเวลาเดี๋ยวมันจะมาสนองให้คุณเอง
8.จงอย่าไปทำให้พลังงานบุญที่คุณกระทำ
กลายเป็นพลังงานไม่สะอาดที่โลกไม่ต้องการ
ด้วยการ "ขี้ขอ" กันอีกต่อไปเลย
เอเมน สาธุ
ปัญญาวิสุทธิ์
13-10-2566
#หมายเหตุ
ขออภัยที่เราตอบคำถามในเรื่องนี้ซ้ำ
เพราะจำได้ว่าเราเคยสื่อพระโอวาทเรื่องนี้
ให้พวกคุณได้เรียนรู้โดยทั่วกันมาแล้ว
พวกคุณต้องเข้าห้องเรียนทุกวันอย่าขาดเว้น
และต้องขยันอ่านให้ครบทุกตัวอักษรด้วย
เราขยันสื่อพระโอวาทมาให้และขยันเขียน
พวกคุณจึงไม่ควรเกียจคร้านเข้าห้องเรียน
และเข้ามาแล้วจงอย่าอ่านแบบลวกๆ...เลย
เพราะเวลาโลกสำหรับผู้ต้องการอยู่รอดนั้น
มันเหลือน้อยลงแล้ว
