พี่ๆน้องๆที่รักแห่งเราทั้งหลาย
เราจะกล่าวความจริงต่อท่านทั้งหลายว่า
การอ่านพระโอวาท
เมื่อถ่ายทอดมาสั้นๆท่านก็อ่านไม่เข้าใจ
พอร่ายยาวเป็นสนทนาประสาจิตจักรวาลมาให้
ส่วนใหญ่ก็จะอ่านกันลวกๆ บ้างก็เบื่อหน่ายที่จะอ่าน
ทั้งๆที่เป็นความรู้ใหม่และเป็นอนุตรธรรมสูงสุด
ในระดับที่เข้าใจกันมิได้ง่ายๆอย่างที่คิด
บางท่านก็ไปเอาความรู้เดิมความเชื่อเดิมมาเติมเต็ม
ซึ่งเป็นความรู้เดิมที่มอดมารมันหลอกลวงไว้
อย่างเช่นกรณีที่พระบิดาสื่อพระโอวาทมาว่า
ผลกรรมใดๆในชีวิตที่ท่านเผชิญกันอยู่ทุกวันนี้
ทั้งที่เผชิญกันมาอย่างยาวนานหรือว่านานๆเผชิญที
ไม่ว่าหนักมากหรือหนักน้อยหรือว่าแค่เล็กๆน้อยๆ
ล้วนมีที่มาจาก #กฎแห่งกรรม ด้วยกันทั้งสิ้น
คำว่ามาจาก “กฎแห่งกรรม” ก็คือ
สิ่งที่ท่านกำลังเผชิญอยู่ในชีวิตทุกวันนี้
จนเกิดการติดขัด เจ็บปวด เจ็บป่วย ทุกข์ทรมาน
ไม่ว่าจะเกิดจากอุบัติเหตุหรืออยู่ๆก็ป่วยโดยไม่รู้สาเหตุ
ล้วนเป็นผลกรรมที่ตัวท่านเองเป็นผู้ก่อหรือกระทำ
จนยังผลให้คนหรือสัตว์ได้รับความเดือดร้อนเสียสมดุล
ทั้งทางร่างกายและหรือจิตใจมาก่อนด้วยกันทั้งสิ้น
คนที่ดำเนินชีวิตด้วยความประมาทหรือขาดสติ
ไม่เคยแคร์ความรู้สึกนึกคิดต้องการของคนรอบข้าง
ชอบใช้ตนเองเป็นศูนย์กลางแห่งอำนาจบาตรใหญ่
มักจะมี “ผลกรรม” ที่ต้องรับผิดชอบแบบนี้อยู่เสมอ
ถึงแม้อาจไม่รุนแรงจนทนไม่ได้แต่ชีวิตก็จะไม่สงบสุข
เพราะต้องเผชิญกับปัญหาอันเกิดแต่กรรมเหล่านี้
ดังนั้น
เราจึงนำพระโอวาทจากองค์จิตจักรวาล
มากล่าวต่อท่านทั้งหลายไว้ก่อนหน้านี้ว่า
“สำนึกผิดด้วยจิตหยาบสำนึกบาปด้วยจิตวิญญาณ
คือ จิตหยาบจักต้องรู้ว่าเคยทำผิดอะไร กับใคร
และเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ได้กระทำบาป
ต่อจิตวิญญาณของตนเองให้ต้องรับผลกรรมนั้น
และสัญญาว่าต่อไปจะไม่ทำเช่นนี้กับใครอีก”
ท่านทั้งหลายอ่านพระโอวาทที่ว่านี้แล้ว
เข้าใจความหมายกันว่าอย่างไรกันบ้างล่ะ?
1.หนูขอสำนึกผิดที่กระทำ
ด้วยกายวาจาใจทั้งตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี
2.ขออภัยต่อเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
ทั้งภพชาติอดีตที่ผ่านมาและภพชาติปัจจุบัน
ถ้ามีสิ่งใดที่เราทำให้ท่านระคายเคือง
หรือล่วงเกินท่านไปเราขออโหสิกรรมท่านด้วย
ในทุกๆกรณี
3.สำนึกผิดในการกระทำที่ทำให้คนอื่น
เสียสมดุลด้วยกาย วาจา ใจ ทั้งที่ไม่ได้เจตนา
4.ขอสำนึกในความผิดบาปทั้งปวง
ที่ได้กระทำในทุกๆภพชาติที่ผ่านมา
และขออโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวรทั้งปวง
พี่ๆน้องๆที่รักทั้งหลาย
การมีสำนึกผิดแบบนี้นั้นมันเป็นวิธีการเก่าๆ
ที่คนนำทางตาบอดเสี้ยมสอนกันมายาวนาน
เราขอยืนยันต่อพวกท่านเอาไว้ในที่นี้ว่า
มันจะไม่มีผลต่อการ #ชำระบาป ทางจิตวิญญาณ
เพื่อให้ผลกรรมที่ท่านกำลังเผชิญมันอยู่เป็นโมฆะได้
เพราะเหตุผลดังต่อไปนี้
1.จะ “ทอดแห” ให้ครอบคลุมเจ้ากรรมนายเวรไม่ได้
ท่านต้องรู้ว่าตนเองนั้นทำผิดบาปไว้กับใคร ชัดๆ ตรงๆ
ถ้าไม่รู้ว่าตนเองเป็นจำเลยของผู้ใดเคยทำผิดไว้กับใคร
การสำนึกผิดบาปนั้นมันจะไม่ได้ผลเลย
2.จะเหมารวมกรณีกรรมที่ทำก็ไม่ได้
เช่น เคยล่วงเกินด้วย กาย วาจา ใจ ใครเขาไว้
แต่ท่านจำไม่ได้ว่าล่วงเกินเขา #อย่างไร
นี่ก็มิใช่การสำนึกผิดที่ตนกระทำอย่างแท้จริง
3.การสำนึกผิดที่ตนกระทำ
มันมิใช่การกล่าวลอยๆตามประเพณีที่เคยกล่าว
ซึ่งเป็นกล่าวแบบมั่วๆเหมือนไม่รู้สำนึกเลยว่า
ทำผิดอะไร ทำผิดต่อคนหรือสัตว์ คนไหน ตัวไหน
4.ท่านต้องยอมรับให้ได้เสียก่อนว่า
การเดินสะดุดหินเล็บฉีกจนเลือดไหลเยิ้มนั้น
มันทำให้ท่าน “เจ็บปวด” ณ บัดนั้น ใช่หรือไม่
ความเจ็บปวดนี่แหละที่ท่านต้องใช้กระตุ้นต่อมสำนึก
เพื่อสำนึกผิดด้วยจิตหยาบให้ได้ว่า
ที่ตนต้องสะดุดหินเล็บฉีกจนเลือดไหลนี้
เพราะตนเคยทำผิดบาปต่อใครผู้ใดไว้ในอดีตหนอ
ท่านต้องนึกให้ออกบอกตัวเองให้ได้
ถ้านึกออกบอกได้ถูกต้องตรงจริงแล้ว
จึงค่อยสัญญาต่อจิตวิญญาณตัวเองว่าต่อไป
ตนจะไม่ทำเช่นว่านี้ให้จิตวิญญาณต้องรับกรรมอีก
5.การที่ต้องสำนึกในผิดบาป
เพื่อชำระกรรมนี้ให้เป็นโมฆะก็เพราะว่า
มันเป็นกรรมเก่าที่ท่านเคยทำไว้กับผู้อื่นหรือสัตว์
ที่เขาได้รับความเจ็บปวดเสียหายเสียสมดุลมาก่อน
แต่พวกเขามิได้เอาความท่านเจ้ากรรมนายเวรจึงไม่มี
แต่จิตวิญญาณต้องรับชะตากรรมที่จิตหยาบก่อไว้นั้น
เพราะมันเป็น #บทเรียนกรรม ที่ต้องเรียนรู้เอาไว้
จักได้ไม่มีการก่อกรรมทำซ้ำซากแบบเดิมนั้นอีก
พี่ๆน้องๆที่รักทั้งหลาย
ท่านเห็นหรือยังว่าการอ่านพระโอวาทไม่ละเอียด
อ่านแบบรัวๆมั่วๆนั้นมิใช่การศึกษาอนุตรธรรมที่แท้จริง
วิธีการของท่านทั้งหลายที่เขียนไว้เป็นวิธีที่มอดมาร
ใช้หลอกลวงพวกท่านให้ทำผิดซ้ำซากตลอดมา
เพื่อจะใช้ความเจ็บปวดความทุกข์กายทุกข์ใจของท่าน
เป็นพลังงานกิเลสให้พวกเขาได้เสพดูดเป็นอาหาร
เพราะพวกท่านมีความรู้เดิมแบบวิชามาร
เมื่ออ่านพระโอวาทแบบลวกๆรัวๆจึงเบี่ยงเบนไปเลย
ขอท่านทั้งหลายโปรดจำไว้เป็นบทเรียน
จงเรียนรู้อย่างมีมหาสติ เรียนรู้ด้วยความว่าง
มิใช่เอาความรู้เดิมมานั่งกางขณะรับสื่อพระโอวาทนะ
กราบพระบาทพระบิดาทรงเมตตา
เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
24/05/2022
เราจะกล่าวความจริงต่อท่านทั้งหลายว่า
การอ่านพระโอวาท
เมื่อถ่ายทอดมาสั้นๆท่านก็อ่านไม่เข้าใจ
พอร่ายยาวเป็นสนทนาประสาจิตจักรวาลมาให้
ส่วนใหญ่ก็จะอ่านกันลวกๆ บ้างก็เบื่อหน่ายที่จะอ่าน
ทั้งๆที่เป็นความรู้ใหม่และเป็นอนุตรธรรมสูงสุด
ในระดับที่เข้าใจกันมิได้ง่ายๆอย่างที่คิด
บางท่านก็ไปเอาความรู้เดิมความเชื่อเดิมมาเติมเต็ม
ซึ่งเป็นความรู้เดิมที่มอดมารมันหลอกลวงไว้
อย่างเช่นกรณีที่พระบิดาสื่อพระโอวาทมาว่า
ผลกรรมใดๆในชีวิตที่ท่านเผชิญกันอยู่ทุกวันนี้
ทั้งที่เผชิญกันมาอย่างยาวนานหรือว่านานๆเผชิญที
ไม่ว่าหนักมากหรือหนักน้อยหรือว่าแค่เล็กๆน้อยๆ
ล้วนมีที่มาจาก #กฎแห่งกรรม ด้วยกันทั้งสิ้น
คำว่ามาจาก “กฎแห่งกรรม” ก็คือ
สิ่งที่ท่านกำลังเผชิญอยู่ในชีวิตทุกวันนี้
จนเกิดการติดขัด เจ็บปวด เจ็บป่วย ทุกข์ทรมาน
ไม่ว่าจะเกิดจากอุบัติเหตุหรืออยู่ๆก็ป่วยโดยไม่รู้สาเหตุ
ล้วนเป็นผลกรรมที่ตัวท่านเองเป็นผู้ก่อหรือกระทำ
จนยังผลให้คนหรือสัตว์ได้รับความเดือดร้อนเสียสมดุล
ทั้งทางร่างกายและหรือจิตใจมาก่อนด้วยกันทั้งสิ้น
คนที่ดำเนินชีวิตด้วยความประมาทหรือขาดสติ
ไม่เคยแคร์ความรู้สึกนึกคิดต้องการของคนรอบข้าง
ชอบใช้ตนเองเป็นศูนย์กลางแห่งอำนาจบาตรใหญ่
มักจะมี “ผลกรรม” ที่ต้องรับผิดชอบแบบนี้อยู่เสมอ
ถึงแม้อาจไม่รุนแรงจนทนไม่ได้แต่ชีวิตก็จะไม่สงบสุข
เพราะต้องเผชิญกับปัญหาอันเกิดแต่กรรมเหล่านี้
ดังนั้น
เราจึงนำพระโอวาทจากองค์จิตจักรวาล
มากล่าวต่อท่านทั้งหลายไว้ก่อนหน้านี้ว่า
“สำนึกผิดด้วยจิตหยาบสำนึกบาปด้วยจิตวิญญาณ
คือ จิตหยาบจักต้องรู้ว่าเคยทำผิดอะไร กับใคร
และเสียใจอย่างสุดซึ้งที่ได้กระทำบาป
ต่อจิตวิญญาณของตนเองให้ต้องรับผลกรรมนั้น
และสัญญาว่าต่อไปจะไม่ทำเช่นนี้กับใครอีก”
ท่านทั้งหลายอ่านพระโอวาทที่ว่านี้แล้ว
เข้าใจความหมายกันว่าอย่างไรกันบ้างล่ะ?
1.หนูขอสำนึกผิดที่กระทำ
ด้วยกายวาจาใจทั้งตั้งใจก็ดี ไม่ตั้งใจก็ดี
2.ขออภัยต่อเจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
ทั้งภพชาติอดีตที่ผ่านมาและภพชาติปัจจุบัน
ถ้ามีสิ่งใดที่เราทำให้ท่านระคายเคือง
หรือล่วงเกินท่านไปเราขออโหสิกรรมท่านด้วย
ในทุกๆกรณี
3.สำนึกผิดในการกระทำที่ทำให้คนอื่น
เสียสมดุลด้วยกาย วาจา ใจ ทั้งที่ไม่ได้เจตนา
4.ขอสำนึกในความผิดบาปทั้งปวง
ที่ได้กระทำในทุกๆภพชาติที่ผ่านมา
และขออโหสิกรรมต่อเจ้ากรรมนายเวรทั้งปวง
พี่ๆน้องๆที่รักทั้งหลาย
การมีสำนึกผิดแบบนี้นั้นมันเป็นวิธีการเก่าๆ
ที่คนนำทางตาบอดเสี้ยมสอนกันมายาวนาน
เราขอยืนยันต่อพวกท่านเอาไว้ในที่นี้ว่า
มันจะไม่มีผลต่อการ #ชำระบาป ทางจิตวิญญาณ
เพื่อให้ผลกรรมที่ท่านกำลังเผชิญมันอยู่เป็นโมฆะได้
เพราะเหตุผลดังต่อไปนี้
1.จะ “ทอดแห” ให้ครอบคลุมเจ้ากรรมนายเวรไม่ได้
ท่านต้องรู้ว่าตนเองนั้นทำผิดบาปไว้กับใคร ชัดๆ ตรงๆ
ถ้าไม่รู้ว่าตนเองเป็นจำเลยของผู้ใดเคยทำผิดไว้กับใคร
การสำนึกผิดบาปนั้นมันจะไม่ได้ผลเลย
2.จะเหมารวมกรณีกรรมที่ทำก็ไม่ได้
เช่น เคยล่วงเกินด้วย กาย วาจา ใจ ใครเขาไว้
แต่ท่านจำไม่ได้ว่าล่วงเกินเขา #อย่างไร
นี่ก็มิใช่การสำนึกผิดที่ตนกระทำอย่างแท้จริง
3.การสำนึกผิดที่ตนกระทำ
มันมิใช่การกล่าวลอยๆตามประเพณีที่เคยกล่าว
ซึ่งเป็นกล่าวแบบมั่วๆเหมือนไม่รู้สำนึกเลยว่า
ทำผิดอะไร ทำผิดต่อคนหรือสัตว์ คนไหน ตัวไหน
4.ท่านต้องยอมรับให้ได้เสียก่อนว่า
การเดินสะดุดหินเล็บฉีกจนเลือดไหลเยิ้มนั้น
มันทำให้ท่าน “เจ็บปวด” ณ บัดนั้น ใช่หรือไม่
ความเจ็บปวดนี่แหละที่ท่านต้องใช้กระตุ้นต่อมสำนึก
เพื่อสำนึกผิดด้วยจิตหยาบให้ได้ว่า
ที่ตนต้องสะดุดหินเล็บฉีกจนเลือดไหลนี้
เพราะตนเคยทำผิดบาปต่อใครผู้ใดไว้ในอดีตหนอ
ท่านต้องนึกให้ออกบอกตัวเองให้ได้
ถ้านึกออกบอกได้ถูกต้องตรงจริงแล้ว
จึงค่อยสัญญาต่อจิตวิญญาณตัวเองว่าต่อไป
ตนจะไม่ทำเช่นว่านี้ให้จิตวิญญาณต้องรับกรรมอีก
5.การที่ต้องสำนึกในผิดบาป
เพื่อชำระกรรมนี้ให้เป็นโมฆะก็เพราะว่า
มันเป็นกรรมเก่าที่ท่านเคยทำไว้กับผู้อื่นหรือสัตว์
ที่เขาได้รับความเจ็บปวดเสียหายเสียสมดุลมาก่อน
แต่พวกเขามิได้เอาความท่านเจ้ากรรมนายเวรจึงไม่มี
แต่จิตวิญญาณต้องรับชะตากรรมที่จิตหยาบก่อไว้นั้น
เพราะมันเป็น #บทเรียนกรรม ที่ต้องเรียนรู้เอาไว้
จักได้ไม่มีการก่อกรรมทำซ้ำซากแบบเดิมนั้นอีก
พี่ๆน้องๆที่รักทั้งหลาย
ท่านเห็นหรือยังว่าการอ่านพระโอวาทไม่ละเอียด
อ่านแบบรัวๆมั่วๆนั้นมิใช่การศึกษาอนุตรธรรมที่แท้จริง
วิธีการของท่านทั้งหลายที่เขียนไว้เป็นวิธีที่มอดมาร
ใช้หลอกลวงพวกท่านให้ทำผิดซ้ำซากตลอดมา
เพื่อจะใช้ความเจ็บปวดความทุกข์กายทุกข์ใจของท่าน
เป็นพลังงานกิเลสให้พวกเขาได้เสพดูดเป็นอาหาร
เพราะพวกท่านมีความรู้เดิมแบบวิชามาร
เมื่ออ่านพระโอวาทแบบลวกๆรัวๆจึงเบี่ยงเบนไปเลย
ขอท่านทั้งหลายโปรดจำไว้เป็นบทเรียน
จงเรียนรู้อย่างมีมหาสติ เรียนรู้ด้วยความว่าง
มิใช่เอาความรู้เดิมมานั่งกางขณะรับสื่อพระโอวาทนะ
กราบพระบาทพระบิดาทรงเมตตา
เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
24/05/2022
