จิตใดที่สงบอันเกิดจากการข่มไว้
จิตใดที่สงบเพราะอายตนะพิการ
จิตใดที่สงบเพราะไม่มีสิ่งใดยั่วยุ
จิตใดที่สงบเพราะการปลีกวิเวก
จิตนั้นยังถึงนิพพานไม่ได้อย่างที่คิด
เพราะสภาวะนิพพานของจิตที่แท้จริงนั้น
จิตจะต้องว่างไปจากกิเลสตัณหาอารมณ์ขยะ
ที่พวกท่านเรียกว่าจิตว่างไปจากความทุกข์
เมื่อว่างไปจากความทุกข์
แสดงว่าท่านผู้นั้นไม่มีอัตตาแล้ว
บางคนจึงด่วนสรุปทันทีว่า
ท่านผู้นั้นเป็นผู้เข้าถึง "นิพพาน" แล้ว
เหตุผลคือเป็นผู้ไม่มีอัตตาตัวตนแล้ว
เป็นผู้พ้นทุกข์เรียบร้อยแล้ว
แท้จริงแล้วจิตนั้นเพียงสงบชั่วคราว
จิตนั้นมิได้สงบว่างอย่างเป็นธรรมชาติ
จิตนั้นจึงยังเข้าถึงสภาวะธรรมที่แท้จริงไม่ได้
หากยังไม่เข้าถึงความจริงที่เรากล่าวนี้
จิตวิญญาณของท่านก็ยังนิพพานไม่จริง
เมื่อตายแล้วจิตวิญญาณของท่าน
มิได้หายสาปสูญไปในดงนิพพานแต่อย่างใด
ท่านจึงจะเหมาเอาเองว่า
ถ้าไม่มีอัตตาตัวตนแล้ว
เพราะดับทุกข์ได้หมดสิ้นแล้ว
แสดงว่าตัวท่านนั้นถึงสภาวะนิพพานแล้ว
โดยนิยามว่า "นิพพาน คือ ความว่าง" ไม่ได้
เพราะเป็นแค่เพียงความเชื่อมิใช่ความจริง
เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
5/04/2021
