#Question:
จากการที่ได้ฟังสื่อพระโอวาทครั้งที่ 276
มีข้อความตอนหนึ่งที่ท่านอาจารย์กล่าวว่า
"เราสามารถยกเลิกบทละครที่ไม่ดีได้"
ศิษย์ใคร่ขอเรียนถามว่า
มีวิธีการอย่างไรที่จะยกเลิกบทละครที่ไม่ดี
ที่เราเขียนมาเองนั้นได้เจ้าคะ
#Answer:
พี่ๆน้องๆที่รักแห่งเราทั้งหลาย
คำว่า "บทละครชีวิต" ที่ไม่ดีนี้
เราหมายถึง #ชะตาชีวิต ของจิตวิญญาณ
ที่ขีดเขียนมาแสดงร่วมกันกับจิตวิญญาณอื่นๆ
ซึ่งเป็นความสัมพันธ์ของสมาชิกในครอบครัว
ตั้งแต่ภพชาติแรกที่พระบิดา
ให้โอกาสมาเกิดเป็นมนุษย์แล้วเท่านั้น
เรามิได้หมายถึง #ชะตากรรม ของท่าน
อันเกิดจากการกระทำผิดบาปต่อกัน
เพราะคิดผิด เข้าใจผิด ตัดสินใจผิด
ด้วยการใช้อารมณ์นำปัญญา
ในการจัดการกับเงื่อนไขที่เป็นบททดสอบ
ซึ่งเป็น #ชะตาชีวิต ที่ต้องแสดงร่วมกันนั้น
ท่านทั้งหลายจึงต้องรู้ว่า
บทละครชีวิตของท่านกับคนในครอบครัวนั้น
เป็น "ชะตาชีวิต" ที่พวกท่านขีดเขียนมาเอง
ตั้งแต่ก่อนมาเกิดในภพชาติแรกแล้วล่ะ
โดยพวกท่านไม่รู้ล่วงหน้ามาก่อนหรอกว่า
บทบาทที่พวกท่านเลือกมาแสดงร่วมกันนั้น
เมื่อเกิดเป็นมนุษย์แล้วมันจะยากจนทำไม่ได้
หรือว่ามันจะแสนง่ายจนแทบไม่ต้องทำอะไร
ขณะนั้นจิตวิญญาณพวกท่านมีเพียงสำนึกเดียว
ที่ตัดสินใจร่วมกันในการเลือกจะเล่นบทนั้นๆ
นั่นคือ มีความรู้สึกตรงกันว่า "มันน่าท้าทาย"
แต่เมื่อได้มาเกิดเป็นมนุษย์เข้าจริงๆ
พระบิดาต้องปิดมิติความจำทางจิตวิญญาณไว้
เพื่อมิให้จิตหยาบหรือจิตมนุษย์รับรู้
บทละครที่ทุกคนต่างต้องแสดงร่วมกันได้
จนทำให้การมาเกิดเป็นมนุษย์ต้อง "โมฆะ"
เหมือนนักเรียนจะรู้ข้อสอบล่วงหน้าไม่ได้
ถ้าข้อสอบรั่วจะทำให้การสอบนั้นล้มเหลว
พี่ๆน้องๆที่รักทั้งหลาย
ลักษณะเด่นของบทละครที่เป็นชะตาชีวิตก็คือ
เงื่อนไขที่สมาชิกในครอบครัวแต่ละคน
ต่างตกลงใจกันว่าจะหยิบยื่นให้แก่กันและกัน
ซึ่งมีทั้งบวกและลบคือมีทั้งการทำดีและไม่ดี
เพื่อให้ผู้ถูกทดสอบตอบสนองด้านบวกให้ได้
หมายความว่าแม้จะทำตัวไม่น่ารักก็ต้องรัก
จะทำตัวไม่น่าให้อภัยก็ต้องให้อภัยเท่านั้น
แต่ปรากฏว่าเมื่อได้เกิดเป็นมนุษย์
มิติความจำทางจิตวิญญาณก็ถูกปิดลั่นดานไว้
ด้วยอำนาจแม่เหล็กโลกที่เข้มข้น
จิตหยาบจึงมิอาจรู้ความจริงว่า
บทละครชีวิตในครอบครัวของพวกตนนั้น
แท้แล้วได้ขีดเขียนร่วมกันมามันมิใช่เรื่องจริง
พวกท่านแต่ละคนจึงพากันหลงมายา
เพราะคิดว่าในชีวิตนั้นทุกสิ่งล้วนเป็นเรื่องจริง
ก็เลยพากันเอาจริงเอาจังกับชีวิต
ทั้งๆที่ทุกเงื่อนไขจะมีเพียงคำตอบเดียวเท่านั้น
คือต้องรักให้ได้ ให้อภัยให้เป็น
และต้องไม่ก้าวล่วงด้วยการตอบโต้เอาคืน
ดังนั้น
พอได้มาเกิดเป็นมนุษย์เข้าจริงๆ
ก็กลับกลายเป็นว่าใครดีมาก็จะดีตอบ
ใครร้ายมาแรงมาก็จะร้ายแรงตอบ
เพราะไปหลงเข้าใจผิดคิดว่า
ที่เขาทำไม่ดีต่อตนเองนั้นเป็นเรื่องจริง
สำนึกที่จะให้อภัยจึงไม่มี
ท่านจึง "สอบตก" บททดสอบจิตสามนึกตนเอง
ตามที่ได้วางแผนให้สมาชิกในครอบครัวด้วยกัน
ช่วยกันหยิบยื่นเงื่อนไขนั้นๆมาให้
เพียงเท่านั้นยังไม่พอ
ตัวท่านเองซึ่งเป็นเจ้าของบททดสอบ
ผู้ร้องขอให้เขาช่วยเล่นช่วยแสดงให้นั้น
เมื่อสอบตกก็จะสั่นสะเทือนเป็นลบ
ทั้งทางกายวาจาและจิตใจ
กระทำตอบสนองด้านลบต่อเขากลับคืนทันที
แทนที่จะทำดีก็รักทำชั่วก็ยิ่งรักคือให้อภัย
จึงยังผลให้ผู้ที่เล่นละครไปตามบทที่ท่านเลือก
โดยเฉพาะบทร้ายๆก็ถูกท่านอกตัญญูมิรู้คุณ
ด้วยการโกรธแค้นอาฆาตพยาบาทตอบสนอง
จนยังผลให้เขาเกิดอาการเสียสมดุลตามไปด้วย
เพราะเกิดอาการหลง "มายา" ชีวิตไปด้วยกัน
ในที่สุดก็ร่วมกันก่อ #ชะตากรรม ทับซ้อนขึ้น
จนทุกวันนี้แทบจะแยกไม่ออกแล้วว่า
ไหนเป็นชะตาชีวิตไหนเป็นชะตากรรม
พี่ๆน้องๆที่รักแห่งเราทั้งหลาย
ถ้าหากพวกท่านยังขาดสติทางวิญญาณอยู่
ความล้มเหลวในการมาเกิดเป็นมนุษย์
เพราะมิอาจบรรลุในพันธะสัญญา 6 ได้แล้ว
ยังนำพาจิตวิญญาณของท่านเอง
ติดตรึงอยู่กับ "กฎแห่งกรรม" ในทะเลโลกิยะ
ต้องเวียนว่ายตายเกิดอยู่ในสามภพมิรู้สิ้นสุด
เนื่องจากดาวเคราะห์โลกดวงนี้
องค์จิตจักรวาลพระผู้เป็นเจ้าเหนือสิ่งทั้งปวง
ทรงกำหนดให้โลกเป็นดาวแห่งทางเลือกเสรี
ทุกท่านจึงสามารถ "ยกเลิก" บทละคร
ที่ขีดเขียนร่วมกันมาตั้งแต่ภพชาติแรกได้เสมอ
โดยท่านไม่จำเป็นจะต้องแสดงบทบาทเดิม
ซึ่งเป็นเหตุแห่งการ "สอบตก" กันต่อไปก็ได้
ใครที่รับปากว่าจะแสดงบทชั่วร้ายให้ใครไว้
ถ้าแสดงบทบาทนั้นซ้ำๆกันมานานแล้ว
ก็ควรที่จะสำนึกเสียให้ได้ว่า
มันเป็นการประพฤติชั่วกระทำไม่ถูกต้อง
แล้วละเลิกการปฏิบัติชั่วนั้นต่อพวกเขาเสีย
ไม่จำเป็นจะต้องทำชั่วตามที่ให้สัญญากันไว้
อย่างโง่ๆและงมงายกันต่อไปอีกแล้ว
เพราะ "เรา" ได้ช่วยเปิดกะลาที่คว่ำครอบอยู่
โดยหงายมันออกจากตัวท่านให้แล้ว
การมีสำนึกในผิดชอบดีชั่ว
การมีสำนึกในบาปบุญคุณโทษ
แล้วงดเว้นจากการทำชั่วทั้งปวงเสียให้ได้
คือ วิธียกเลิกบทละครชีวิตที่ไม่ดี
ที่ตนเองแสดงมาเสียจนเคยตัวนั่นแหละ
ซึ่งจะต้องกระทำผ่านจิตใจของท่านเอง
โดย "สำนึกผิด" ด้วยจิตมนุษย์หรือจิตหยาบ
แล้ว "สำนึกบาป" ด้วยใจหรือจิตวิญญาณ
นี่คือวิธีการ "ยกเลิก" ที่ท่านถามเรามา
เพียงเท่านี้ยังไม่พอ
บทละครใหม่ที่พวกท่านสร้างขึ้น
ทับซ้อนบทละครชีวิตดั้งเดิมไว้
พวกท่านก็สามารถที่จะ "ยกเลิก" ได้ในชาตินี้
จะได้อยู่เหนือการมีสังสารวัฏตลอดไป
เพราะไม่ตกเป็นทาสกฎแห่งกรรมอีกแล้ว
วิธีการ "ยกเลิก" คือต้องนำพาตนเอง
ออกมาจากการมี "สังสารวัฏ" ให้ได้
ถ้าจะออกจากการมีสังสารวัฏได้
ท่านจักต้องอยู่เหนือ "กฎแห่งกรรม"
ถ้าท่านจะอยู่เหนือกฎแห่งกรรมได้
ท่านต้องแสดงปณิธานแห่งนิพพานให้ชัดเจน
นั่นคือ รักให้ได้ ให้อภัยให้เป็น ไม่ก้าวล่วงใคร
แล้วต้องใช้ #มหาสติ ในการดำเนินชีวิต
กับทุกผู้ทุกคนทุกเวลาได้อย่างไม่มียกเว้น
โดยใช้ Parinya Model 1:
#กฎแห่งการอโหสิ 4 ระดับ คือ
ท่านต้องบอกกับตนเองเพื่อการ "ยุติกรรม"
ไปที่ละลำดับขั้นว่าดังนี้...1.ช่างเขาเถอะ
เมื่อจิตสงบงันแล้วโดยให้คิดพิจารณาก่อนกระทำตอบว่า
ก็จงใช้ Parinya Model 2:
#กฏแห่งความถูกต้อง 6 ถูก
กระทำสนองตอบต่อคนที่ทำร้ายท่าน
มันถูกทั้ง 6 ประการหรือไม่
ถ้าพบว่าผิดในประการใดประการหนึ่ง
ก็จงอย่ากระทำตอบสนองเขาไปเด็ดขาด
ให้พิจารณาใหม่ว่าถ้าจะให้ถูกจนครบถ้วน
ท่านจักทำอย่างไรได้บ้าง
มาตรฐาน 6 ถูก
ที่เป็น "กฎแห่งความถูกต้อง"
อันหมายถึง "#กฎแห่งการเหนือกรรม"
ของ #ปริญญา
โดยการกระทำนั้นๆจะประกอบด้วย
เงื่อนไขแห่งความถูกต้องทั้ง 6 คือ
1.กระทำถูกคนหรือไม่
2.กระทำถูกวิธีหรือไม่
3.กระทำถูกสถานที่หรือไม่
4.กระทำถูกเวลาหรือไม่
5.กระทำถูกต้องแน่แท้หรือไม่
6.กระทำถูกใจทั้งตนเองและเขาอื่นหรือไม่
พี่ๆน้องๆที่รักทั้งหลาย
Parinya Model 1
ใช้ยกเลิก "บทละครที่ไม่ดี" ในชะตาชีวิต
ที่ขีดเขียนกันมาตั้งแต่ภพชาติแรกได้เลย
Parinya Model 2
ใช้ยกเลิกหรือ #ยุติกรรมที่ไม่ดี ในชะตากรรม
อันเกิดจากการตัดสินใจกระทำผิดพลาด
เมื่อเผชิญกับ "บทละครที่ไม่ดี" ในชะตาชีวิต
ที่คนรอบข้างตัวท่านหยิบยื่นมาให้
ทั้งในอดีตชาติและในชาติปัจจุบัน
ที่เรากล่าวมาทั้งหมดนี้
เป็นวิธีการยกเลิกบทละครที่ไม่ดี
ทั้งของตนเองและผู้ร่วมชะตากรรม
ด้วยอำนาจทั้งหมดภายในตัวท่านเองที่มีอยู่
โดยไม่ต้องใช้คาถาอวิชชาไสยเวทย์ใดๆ
โดยมิพักต้องทำอะไรให้มัน "ยาก" ไปกว่านี้
เราขออวยพรให้ทุกท่านผู้ได้รับประทานความรอดจากพระองค์แน่แล้ว
ชำระกรรมให้เหลือไม่เกิน 30% ให้ได้โดยเร็ว
กรรมที่เหลือนั้นจะชำระร่วมกัน
ที่จิตจักรวาลสถานธรรม ณ ภูกระต่าย
เมื่อท่านเป็น #ยุวจิตจักรวาลทายาท
เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธฺปัญญา
04/02/2020
