#สนทนาประสาจิตจักรวาล
พี่ๆน้องๆที่รักแห่งเราทั้งหลาย
เราจะกล่าวความจริงต่อท่านทั้งหลาย
ที่ "เชื่อ"
เรื่องภัยพิบัติโลกแล้วว่า
มันจักต้องเกิดขึ้นบนโลกนี้จริง
โดยทุกท่านจักต้องเผชิญกับมันแน่ๆว่า
เมื่อท่านเชื่อว่าดั่งนี้แล้ว
กับการที่ท่านพยายามที่จะเตรียมตัว
"หนี"
เพื่อแสวงหาสถานที่ๆปลอดภัยกันยกใหญ่
พร้อมกับการพยายามแสวงหา
วิธีอยู่รอดปลอดภัยจากภัยพิบัติทั้งปวงว่า
จะกินอะไร
จะเตรียมเสบียงอะไร
แค่ไหน
จะอยู่อย่างไร
จะเอาตัวรอดกันอย่างไร
จะต้องพึ่งพาใคร
สิ่งใดบ้าง
ที่จะช่วยให้รอด
มันเป็นมรรควิถีที่ถูกต้องเหมาะสมหรือไม่
ท่านทั้งหลายเคยตระหนักรู้กันหรือเปล่า
เราจึงขอกล่าวความจริง
ให้ท่านฉุกคิดในบางประเด็นที่สำคัญว่า
พฤติกรรมของท่านตามที่เราชี้ไว้ข้างต้นนั้น
ผ่านการใช้สติปัญญาอย่างโปร่งใสหรือยัง
หรือว่าเป็นพฤติกรรมอันเกิดจาก
"ความกลัว"
หรือเป็นพฤติกรรมอันเกิดจาก
"ความเชื่อ"
เพราะถูกจูงใจอย่างใดอย่างหนึ่ง
หรือเพราะทั้งสองอย่างที่ว่ามา
1.ท่านเชื่อว่าโลกของท่านนั้น
ต่อไปนี้จักต้องเกิดภัยพิบัติรุนแรงแน่ๆ
แต่ท่านมีคำตอบหรือยังว่า
1.1
ทำไมโลกจึงต้องเกิดภัยพิบัติรุนแรง
1.2
สาเหตุแห่งการเกิดภัยพิบัติ
ที่แท้จริงนั้น
คือ อะไร
1.3
ภัยพิบัติกับภัยธรรมชาติ
เหมือนหรือต่างกันอย่างไร
1.4 ทำไมจึงห้ามภัยพิบัติมิให้เกิดไม่ได้
1.5
โลกจะสิ้นสุดการเกิดภัยพิบัติเมื่อใด
ผลลัพธ์สุดท้ายหลังสิ้นสุดภัยพิบัติแล้ว
โลกกับมนุษย์ที่เหลือรอดจากความหายนะได้
จะตกอยู่ในสภาพแบบใด
1.6
มหันตภัยพิบัติโลกที่กำลังเกิดขึ้นอยู่นี้
มันมิใช่ภัยธรรมชาติแต่มันเป็นภัยพิบัติ
ที่ถูกกำหนดขึ้นตามแผนการชำระโลก
เพราะมันถึงวาระการสิ้นยุคพลังงานเก่า
โดยมีทีม
"ฑูตสวรรค์" หรืือช่างเท็คนิก
เป็นผู้อยู่เบื้องหลังของการเกิด
2.
การมุ่งแสวงหาสถานที่ปลอดภัยบนโลกนี้
ที่คิดว่าตรงนั้นตรงนี้จะเป็นสถานที่ๆปลอดภัย
แล้วเตรียมอพยพลี้ภัยไปที่นั่นล่วงหน้า
ท่านมีคำตอบแล้วหรือว่า
2.1
อยู่ที่ไหนก็ไม่รอด
ถ้าท่านมิใช่ผู้ที่จะได้รับความรอด
เพราะขาดคุณสมบัติตามที่พระองค์กำหนดไว้
ซึ่งเราเคยกล่าวให้รู้ไว้บ่อยครั้งแล้ว
2.2
อยู่ที่ไหนก็รอด
ถ้าท่านเป็นผู้ที่ได้รับประทาน
"ความรอด"
ท่านจะเป็น
"ปลาที่ถูกคัดไว้" มิใช่คัดทิ้ง
ท่านจะเป็นแกะตัวที่เข้าคอกได้อย่างปลอดภัย
เพราะจำเสียงเรียกของเราคนเฝ้าประตูคอกได้
ท่านจะเป็นเจ้าสาวที่เจ้าบ่าวจะมารับ
เพื่อจูงมือท่านย่างก้าวเข้าสู่ประตูหอ
อันหมายถึงประตูนิพพานตรง
#ด่านนภาลัย
เพื่อนำพาจิตวิญญาณของท่าน
หลุดพ้นออกไปจากการเวียนว่ายตายเกิด
แทนที่จะไปเกิดเป็นรูปธรรมอยู่บนสวรรค์มายา
แล้วหลงผิดคิดว่าตน
"หลุดพ้น" ได้แล้ว
ทั้งๆที่เป็นการ
"หลุดลอย" ติดค้างไปต่อไม่ได้
2.3
ดังนั้น
แทนที่จะแสวงหาพิกัดสถานที่ๆจะรอด
เพราะรักตัวกลัวตัวเองต้องตายจากภัยพิบัติ
ให้ท่านรีบ
"ค้นหา" คุณสมบัติที่เหมาะสม
มาเติมเต็มให้ตนเองขณะที่ยังมีโอกาสอยู่
จะเหมาะกว่าผลาญเวลาไปวันๆดีกว่ามั้ย
เช่น
การจะเป็นปลาที่ถูกคัดไว้สักตัวหนึ่งนั้น
ท่านต้องมีคุณสมบัติอย่างไรบ้าง
พอรู้แล้วก็ให้รีบฝึกฝนรีบปฏิบัติทันที
จะดีกว่าและมั่นใจว่ารอด
ตกลงมั้ย?
ท่านต้องเร่งเรียนรู้ให้ได้ว่า
การจะเป็นแกะตัวที่ไม่บาดเจ็บ
และกลับเข้าคอกได้อย่างปลอดภัย
แกะตัวนั้นต้องทำอย่างไรบ้าง
จึงจะสามารถจำเสียงเรียกของ
"เรา"
ซึ่งเป็นคนเฝ้าประตูคอกแกะคนนี้ได้
ท่านต้องทำอย่างไร
จึงจะไม่ไปเดินตาม
"คนนำทางตาบอด"
ที่พยายามพาท่านทั้งหลายปีนรั้วเข้าคอก
โดยไม่พาพวกท่านเข้าทางประตูคอก
ที่พระบิดาให้เรายืนรอแกะทั้งหลายอยู่
พฤติกรรมการปีนรั้วเข้าคอก
โดยไม่ยอมผ่านเข้าออกทางประตู
เป็นพฤติกรรมของ
"โจร"
ที่พยายามขโมยแกะของเราไปโดยแท้
ลองตรึกตรองดูเถิดว่า
คนดีๆผู้นำที่ดีๆนั้นเขาจะพาแกะปีนรั้วทำไม
3.
ท่านพยายามคิดว่าจะอยู่อย่างไร
จะกินอะไรอย่างไรจึงจะรอดชีวิต
จากมหันตภัยพิบัติ
จึงพยายามสะสม
กักตุน และแสวงหา
ด้วยการพยายามหนีไปอยู่ร่วมกันหลายคน
ท่านมั่นใจว่าการทำเช่นนั้นน่ะ
เสบียงอาหารที่กักตุนกันไว้จะได้ใช้แน่หรือ
เมื่อตัวท่านเองยังไม่มั่นใจว่าปลอดภัย
สัมภาระผลาหาญทั้งหลาย
ชะตากรรมของมันจะต่างอะไรกันกับตัวท่าน
นอกจากนั้น...ท่านจะต้องรู้ว่า
ในสถานการณ์
56 วัน 8 ราตรี
ซึ่งเป็นช่วงพีคที่สุดของภัยพิบัติโลกนั้น
"ความกลัวตาย"
ไงล่ะท่านมันจะพุ่งปรี๊ด!
จนกลไกสายใยประสาท
ในเครื่องยนต์แห่งกรรมมนุษย์ของท่าน
จะเกิดอาการเหมือนกันอย่างหนึ่ง
ซึ่งพระบิดาทรงเรียกว่า
#สติแตก
โดยเฉพาะคนที่ไม่รู้จักคำว่า
#กฤตสติ
ตามมรรควิถี
"จิตจักรวาล" อันตรายยิ่งนัก
เมื่อถึงสถานการณ์นั้น
กลไกประสาทจะทำงานผิดพลาดหมดสิ้น
ทั้งผู้ได้รับความรอดและไม่รอด
จะไม่รู้หิว
ไม่รู้หาว ไม่รู้กระหาย
จะไม่รู้ฉี่
ไม่รู้ถ่าย ไม่รู้วัน ไม่รู้คืน
เมื่ออาการของท่านทั้งหลายต้องเป็นดั่งนี้แล้ว
เสบียงอาหารมันยังสำคัญสำหรับท่านอีกหรือ?
แต่ก็ดีเหมือนกันนะ
ช่วยกันเก็บสะสมเอาไว้ก็ดี
ถ้ามั่นใจว่าท่านรอดท่านก็จักได้ประโยชน์
หรือจักได้เกิดประโยชน์ตามสมควร
ต่อผู้ที่ทรงประทานความรอดให้ในวันนั้น
4.
ท่านพยายามจะหาผู้ช่วย หาตัวช่วย
ที่คิดว่ามีอำนาจฤทธิ์เหนือมนุษย์
เหนือโลก
เหนือจักรวาล เหนือพระบิดา
เพื่อหวังพึ่งพาช่วยให้ท่านรอด
ท่านแน่ใจหรือว่า
ภัยพิบัติในปฏิบัติการชำระโลก
เพื่อการเปลี่ยนโลกและมนุษย์
ผ่านไปสู่ยุคพลังงานใหม่ครั้งนี้
จะมีใครมีอำนาจฤทธิ์ปกป้องท่านได้
#นอกจากตัวท่านเองคนเดียวจริงๆ
จะเป็นผู้เยี่ยมยุทธทางเท็คโนโลยี
จากต่างดาวหรือเจ้าจากต่างแดน
ปฏิบัติการชำระโลกครั้งนี้
จะครอบคลุมโลกเสรีนี้ทั้งระบบ
ไม่ว่าคน
และสิ่งมีชีวิต บนโลกเสรีนี้
ไม่ว่า "มอด"
ที่อยู่นอกบัญชีรายชื่อ
ในม้วนหนังสือที่พระบิดาประทานให้เรามา
รวมทั้งดวงจิตวิญญาณทุกเผ่าพวก
ที่ดำรงตนเองอยู่ในสวรรค์มายา
ที่ดำรงตนเองทับซ้อนอยู่กับมิติโลก
ที่ดำรงตนเองอยู่ในแดนนรก
ท่านทราบรึไม่ว่า
เห็บเล็นมดตัวเล็กๆแม้เพียงตัวเดียว
ก็จะได้รับอิทธิพลจากแผนการชำระโลก
ในครั้งนี้โดยทั่วหน้ากัน
จึงไม่มีใครช่วยใครได้หรอก...เชื่อเถอะ
รีบหาหนทางพึ่งตนเองเสียเดี๋ยวนี้
จักเป็นทางเลือกสุดท้ายที่ดีที่สุด
ประตูแห่งโอกาสมีเพียงบานเดียวเท่านั้น
จึงจะผ่านเข้าไปกราบพระบิดาแห่งจิตวิญญาณ
อย่างองอาจสมาร์ทเป็นที่สุดได้
ทั้งๆที่ท่านเตรียมแต่ตนเองและจิตวิญญาณ
เพื่อการผจญภัยเอาไว้ล่วงหน้า
ด้วยความกล้าหาญมิใช่ความกลัว
แล้วท่านจะรู้ว่า
"ชีวิต" ของท่าน
ท่านเองเท่านั้นเป็นผู้ลิขิตมิใช่ใครอื่น
อย่าหลงเชื่อและคิดจะพึ่งใครง่ายๆ
พระพุทธองค์ทรงตรัสเอาไว้แล้วว่า
"อัตตาหิ
อัตตโน นาโถ"
ตั้งแต่ลมหายใจแรกที่ท่านคลอดออกมา
ได้มีชีวิตอยู่กับเขาคนหนึ่งบนโลกนี้
จนกระทั่งลมหายใจสุดท้ายในภพชาตินี้
ท่านต้องพึ่งพาตนเองทั้งนั้น
พี่ๆน้องๆที่รักทั้งหลาย
ทั้งหมดที่เรากล่าวมาล้วนเป็นความจริง
เรากล่าวความจริงที่ท่านไม่รู้ต่อท่าน
ในพระนามแห่งองค์จิตจักรวาล
พระผู้เป็นเจ้าเหนือสิ่งทั้งปวง
ด้วยความรักและปรารถนาดีอย่างแท้จริง
เอเมน
สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
3-05-2019
