............................
ตะโกนก้อง ร้องว่า "เรามาแล้ว"
จนเสียงแผ่ว กลับไม่รู้ เราอยู่นี่
จะเหหัน ชันคอ รอกี่ปี
จึงได้รู้ เรานี้ ที่เธอ "รอ"
ทั้งความรัก ความฉลาด มิขาดพร่อง
เชิญมารอง รับเอา กันเถิดหนอ
พร้อมเส้นทาง นิพพาน สานต้นตอ
เรายังรอ แบ่งปัน ทุกวันคืน
เพราะบาปหนา ตาบอด น่าอดสู
คนไม่รู้ หูตึง จึงขมขื่น
คนงมงาย ไร้สมอง คงกล้ำกลืน
ความขมขื่น เพราะรอ จนท้อใจ
เปิดทวาร ทั้งหก ที่รกร้าง
แล้วสะสาง จิตสวย ด้วยใจใส
รับโอวาท สัจธรรม น้อมนำไป
พินิจใช้ แผ้วถาง ทางนิพพาน
เอเมน...สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
14-04-2015
