ถ้าการครองศีล หมายถึง
การครองตนไว้อย่างมั่นคง
โดยมิให้เกิดการก้าวล่วงต่อผู้ใด
ทั้งด้วยกาย วาจา และจิตใจ
จนเป็นเงื่อนไขด้านลบของผู้อื่น
แล้วยังผลให้ผู้อื่นเสียสมดุลทางจิตใจ
ศีล จึงย่อมหมายถึงการทำให้สิ้นไป
ซึ่งเงื่อนไขที่กล่าวนั้น
สำหรับฆราวาสหรือชาวบ้าน
ศีลที่พึงถือปฏิบัติในชีวิตประจำวัน
จึงมีเพียงข้อเดียวเท่านั้น....
นั่นคือ "การไม่ก้าวล่วง" ใคร
เอเมน...สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
10-04-2015