เป็นสุนัข รักเล่น ไม่เห็นแปลก
ไม่รู้แยก จริง-เล่น ไหนแก่นสาร
เพราะไม่มี หน้าที่ ต้องนิพพาน
ทุกวันวาร จึงกินนอน หอนเห่าคน
ไม่รู้แยก จริง-เล่น ไหนแก่นสาร
เพราะไม่มี หน้าที่ ต้องนิพพาน
ทุกวันวาร จึงกินนอน หอนเห่าคน
เป็นมนุษย์ สุดจะดี ตรงที่จิต
กับการคิด ด้วยปัญญา หาเหตุผล
รู้เรียนรู้ ชั่วดี หน้าที่ตน
การหลุดพ้น คือธงชัย ในบั้นปลาย
ใช้ชีวิต แบบน้องหมา เข้าท่าหรือ
เป็นอยู่คือ รอชีพดับ ลับสลาย
บทเรียนโลก บททดสอบ รายรอบกาย
ใช่จะตาย หายวับ ไปกับเธอ...
