เราจะกล่าวความจริงต่อท่านทั้งหลายว่า...
เมื่อ จิตวิญญาณ ผู้เป็นแก่นแท้ของท่าน
เดินทางข้ามมิติมาสู่การเกิดเป็นมนุษย์
ด้วยการเข้าปฏิสนธิทางวิญญาณ
กับเครื่องยนต์แห่งกรรมที่ถูกสร้างขึ้น
ภายในครรภ์ของมารดาแล้วนั้น
จิตวิญญาณของท่าน
จะแบ่งภาคทางพลังงานออกมาส่วนหนึ่ง
เพื่อให้ทำหน้าที่แทนตนเอง
ในการควบคุมดูแลและสั่งการ
เครื่องยนต์แห่งกรรมรูปธรรมมนุษย์
ตั้งแต่อยู่ในครรภ์มารดา
กระทั่งคลอดออกมาตราบจนเติบใหญ่
ไปจนถึงวันจบสิ้นอายุขัย
ตัวแทนของแก่นแท้ผู้ได้รับมอบอำนาจนี้
พวกท่านทั้งหลายเรียกว่า "จิตหยาบ"
ส่วนจิตวิญญาณเองนั้น
จะลดบทบาทตัวเองลงเหลือแค่เพียง
ทำหน้าที่เป็นเสมือน "แบตเตอรี่"
ที่จะคอยให้พลังงานไฟฟ้า
หล่อเลี้ยงเครื่องยนต์แห่งกรรม
หรือกายหยาบเท่านั้น
ซึ่งหน้าที่ของจิตวิญญาณในส่วนนี้
ไม่ต่างจากแบตเตอรี่รถยนต์
ถ้ารถยนต์ไม่มีแบตเตอรี่ก็จะติดเครื่องไม่ได้
เมื่อติดเครื่องไม่ได้รถยนต์คันนั้น
ก็จะใช้งานไม่ได้ที่เรียกว่า "รถตาย"
พวกท่านก็เช่นกัน
ถ้าไม่มีจิตวิญญาณมาปฏิสนธิ
เครื่องยนต์แห่งกรรมก็มีชีวิตไม่ได้
ถ้ามีชีวิตอยู่ดีๆแล้วจิตวิญญาณดับ
คือละออกจากกายหยาบกระทันหัน
เครื่องยนต์แห่งกรรมของท่านผู้นั้นก็
"ตาย"
มันไม่ต่างกันหรอก
ดังนั้น
จิตวิญญาณแก่นแท้ของท่าน
จึงทำหน้าที่เปรียบเสมือนเจ้าของรถยนต์
ที่มักจะนั่งเบาะหลังเสมอ
ส่วน "จิตหยาบ" จึงเสมือนเป็นคนขับรถ
ที่จะต้องดูแลเครื่องยนต์แห่งกรรม
หรือกายหยาบรูปธรรมมนุษย์อย่างดีที่สุด
อีกทั้งต้องขับรถคันนี้ไปไหนๆ
ตามที่เจ้าของรถหรือเจ้านายต้องการเท่านั้น
จะขับรถไปเฉี่ยวชนใคร
จะขับไปตกหลุมตกท่อเพราะประมาท
จะขับปรู๊ดปร๊าดทำหวาดเสียวไม่ได้ทั้งสิ้น
จิตหยาบจะต้องรู้ว่า...
จิตวิญญาณของตนต้องการให้ทำอะไรบ้าง
ไม่ต้องการให้ทำสิ่งใดบ้างในชีวิตประจำวัน
ไม่ใช่ทำตัวลอยไปลอยมา
ไม่ใช่ทำตามอำเภอใจตนเอง
มิหนำซ้ำยังปฏิเสธ
การมีจิตวิญญาณของตนอีกต่างหากด้วย
ด้วยเหตุนี้เอง
จิตหยาบจึงต้องรู้ว่าจิตวิญญาณมาเกิด
เพื่อมอบความรักหรือพลังงานด้านบวกให้โลก
จิตหยาบจะสั่นสะเทือนเป็นกิเลสตัณหาไม่ได้
เพราะมันจะผลิตพลังลบออกมา
จนทำให้เมฆฟ้าสกปรกด้วยประจุลบ
ซึ่งเป็นพลังงานที่โลกไม่ต้องการ
แน่นอนว่าจิตหยาบนั้น
จะต้อง "หมุนธรรมจักร" ในตนเองให้สำเร็จให้ได้
การมาเกิดของจิตวิญญาณของพวกท่านทุกคน
จึงจะบรรลุวัตถุประสงค์ทางจิตวิญญาณ
เอเมน สาธุ
กราบพระบาทพระบิดา
ป.วิสุทธิปัญญา
29-10-2016
