* นักเรียนที่รักแห่งเราทั้งหลาย
เราจะกล่าวความจริงต่อท่านทั้งหลายว่า
1.หากท่านลืมหรือจดจำไม่ได้ว่า
ตัวตนแก่นแท้ของท่านเป็นใคร
ตัวตนแก่นแท้ของท่านมาจากไหน
ใครอนุญาตให้มา
ตัวตนแก่นแท้ของท่านมาเกิดเป็นมนุษย์ทำไม
มีหน้าที่จะต้องทำอะไรบ้าง
นี่ย่อมแสดงว่า...
ท่านน่ะ "ลืมตัวเอง" ไปแล้ว
หรือขาดสติทางวิญญาณไปแล้วนั่นเอง
2.หากท่าน"ลืมตน"
แสดงว่าท่านเป็นคนหลงตัวเอง
คนหลงตัวเองจนลืมตน
มักเกิดจาก.....
หลงในอำนาจ หลงในยศศักดิ์
หลงในทรัพย์สมบัติความร่ำรวยแห่งตน
หลงในรูปลักษณ์มายาแห่งตน
หลงในเกียรติชื่อเสียงแห่งตน
หลงในภูมิรู้ ภูมิธรรม ภูมิปัญญาแห่งตน
หลงในคำสรรเสริญเยินยอจากคนรอบข้าง
คนที่หลงตัวเองจนลืมตนจึงมักมีมิจฉาทิฐิ
จนมีความเชื่อมั่นในตนเองสูงเกิน
จึงเลือกเชื่อเลือกฟัง
แค่คนบางคนที่ตนชอบพอ
นอกนั้นแสร้งทำเป็นว่าฟัง
แสร้งทำเป็นขอคำปรึกษาหารือ
แต่สุดท้ายก็ไม่เชื่อใคร
นอกจากเชื่อแค่คนที่ตัวชอบเท่านั้น
3.หากท่าน "ลืมตื่น"
แสดงว่าท่าน...
ยังคงหลงไหลอยู่กับความงมงาย
แสดงว่าท่าน...
ยังคงหลับไหลอยู่กับความไม่รู้
แสดงว่าท่าน...
ยังคงลื่นไหลอยู่กับโลกียะ
นักเรียนที่รักทั้งหลาย
การลืมตัว ลืมตน และลืมตื่น
ล้วนแล้วแต่เป็นเรื่องของความหลง
ในอัตตาแห่งตนทั้งสิ้น
พอขาดสติแล้วไปหลงมันเข้า
การยึดติดมันจึงเกิดขึ้น
เมื่อจิตยึดติด
อัตตาของสิ่งนั้นมันก็เลยเกิดมีขึ้นมาด้วย
ดังนั้น...
การยึดติดในอัตตาของมนุษย์แต่ละคน
จึงมักมีที่มาเป็นแบบนี้นี่เอง
เอเมน สาธุ
ป.วิสุทธิปัญญา
23-06-2015